Τα παιδιά σε αυτόν τον εργασιομανή κόσμο που ζούμε είναι συνεχώς κάτω από μεγάλη πίεση. ΄Ενα παιδί με κατάθλιψη είναι πολύ πιθανό να μετατραπεί σε ενήλικο με κατάθλιψη. Για αυτό μην τους προσθέτετε με τη συμπεριφορά σας και άλλο βάρος.
Αν, για παράδειγμα, τα παιδιά σας αποτύχουν σε εξετάσεις, κάντε σαφές ότι ‘’δεν δίνετε δεκάρα για αυτό’’, εφόσον για κάποιο χρονικό διάστημα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και προσπάθησαν. Αν προκύψει μια μικρή παράβαση στο σχολείο, αξιολογήστε το και μην το κάνετε μεγάλο θέμα.
Το κεντρικό μήνυμά μας προς τα παιδιά θα μπορούσε να είναι : «Είστε αρκετά καλοί έτσι όπως είστε. Μην αφήνετε άλλους ανθρώπους να σας ορίζουν, είτε είναι δάσκαλοι είτε κάποια άλλα παιδιά. Οι εξετάσεις σας το μόνο που δείχνουν είναι πόσο καλοί είστε στις εξετάσεις».
Το θέμα είναι να καταφέρουν να έχουν ένα ξεχωριστό μυαλό και τρόπο σκέψης και αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν στον κόσμο.
Και τα ίδια τα παιδιά βέβαια μπορεί να είναι σκληρά το ένα με το άλλο, όπως ακριβώς και οι ενήλικες, και τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν καταστήσει ευκολότερο τα δυσάρεστα θέματα να επηρεάζουν τα παιδιά με άσχημο τρόπο.
Εάν είστε πολύ απασχολημένοι, βρείτε την ευκαιρία να τα προτρέψετε κάποιες στιγμές να εγκαταλείψουν το Facebook και το Twitter και να διαβάσουν ένα βιβλίο αντί για αυτό. Βρείτε κάτι άλλο ευχάριστο.
Φυσικά κάποια μελαγχολία είναι φυσιολογική σε όλες τις ηλικίες, και αυτό μπορείτε να τους το εξηγήσετε. Δεν χρειάζεται να αισθάνονται προβληματικά, αλλά ούτε και εσείς σαν γονείς. Προσπαθήστε να αποφύγετε να λέτε στο παιδί σας να φτιάξει το κέφι του.
Είναι ανώφελο να αρνηθούμε την πραγματικότητα ή τη σημασία των συναισθημάτων ενός παιδιού. Όταν τα παιδιά είναι κακόκεφα ή λυπημένα, οι γονείς συχνά επιμένουν να τους λένε ότι δεν είναι πραγματικά έτσι. Η αλήθεια είναι, ότι το να αποδεχθούν ότι το παιδί τους είναι δυστυχισμένο, τους κάνει να νιώθουν πάρα πολύ άβολα.
Για τα παιδιά, ούτε ήταν γραφτό τους να αισθάνονται έτσι ούτε το θέλουν. Αντίθετα τα κάνει να αισθάνονται θυμό, σύγχυση, ντροπή. Ακόμη χειρότερα, τα κάνει να αμφιβάλλουν για την εγκυρότητα των συναισθημάτων τους, κάτι που είναι χειρότερο για την ψυχολογία τους.
Αποδεχθείτε τη δυστυχία του παιδιού σας και συνειδητοποιήστε τη.
Τέλος, βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι είστε αρκετά δυνατοί για να δεχθείτε το πρόβλημά τους - γιατί αν νομίζουν ότι σας έχουν κάνει επίσης δυστυχισμένους με αυτό, τότε α) δεν θα σας μιλήσουν για αυτό εύκολα και β) θα αισθανθούν και άλλη ντροπή και φόβο για τα βάσανά τους – κάτι που είναι σχεδόν ο ορισμός της κατάθλιψης.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}