Δύσκολοι γονείς και γηρατειά: Τι να κάνετε

Το γήρας συνδέεται με μία σειρά τόσο βιολογικών όσο και κοινωνικών και συμπεριφορικών αλλαγών στη ζωή του ατόμου. Όλες αυτές οι μεταβολές συνεπάγονται και αλλαγές στο χαρακτήρα του ανθρώπου. Η φροντίδα ενός ηλικιωμένου μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά δύσκολη για τους φροντιστές, οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις στη χώρα μας είναι τα παιδιά του, ακόμα και αν υπάρχουν επαγγελματίες βοηθοί. Ωστόσο, πάντα υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης της κατάστασης, εάν ο φροντιστής ξέρει πώς να διαχειριστεί κατάλληλα τις απαιτητικές συμπεριφορές. 

Ποιες είναι λοιπόν ορισμένες από τις πιο απαιτητικές συμπεριφορές ενός ηλικιωμένου ατόμου και πώς μπορείτε να τις διαχειριστείτε σωστά;

• Η χρήση προσβλητικών και ακατάλληλων σχολίων. Αρκετές φορές τα ηλικιωμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν ένα χαρακτήρα διαφορετικό από αυτόν που είχαν μέχρι τώρα. Στην περίπτωση αυτή, οι περισσότεροι φροντιστές αναρωτιούνται τι έχει συμβεί και μιλάει έτσι το άτομο, ιδιαίτερα εάν αυτό γίνεται σε δημόσιους χώρους. Εάν το ηλικιωμένο άτομο αρχίσει να χρησιμοποιεί προσβλητικά σχόλια, σχόλια που ποτέ στο παρελθόν δεν θα χρησιμοποιούσε, τότε ίσως εμφανίζεται το Alzheimer. Ως φροντιστής, αρχικά οφείλετε να μην πάρετε προσωπικά τα προσβλητικά αυτά σχόλια. Στη συνέχεια, πρέπει να εστιάσετε την προσοχή σας και να παρατηρήσετε τη γενικότερη συμπεριφορά του ατόμου για να δείτε εάν υπάρχουν και άλλα συμπτώματα.
• Οι περίεργες εμμονές. Αρκετές φορές οι ηλικιωμένοι άνθρωποι αποκτούν εμμονές με συγκεκριμένα πράγματα και διαδικασίες. Για παράδειγμα, αρκετοί ρωτάνε και ξαναρωτάνε αν ήρθε η ώρα να πάρουν τα φάρμακά τους (στην περίπτωση που δεν οφείλεται σε άνοια). Πολλοί με την παραμικρή σωματική ενόχληση ή εξάνθημα εκδηλώνουν έντονο άγχος και φόβο μήπως πάσχουν από κάτι σοβαρό. Εσείς από την πλευρά σας προσπαθήστε να καταλάβετε εάν συγκεκριμένες ώρες της ημέρας ή δραστηριότητες προκαλούν το άγχος αυτό στο άτομο και προσπαθήστε να τις αποφύγετε. Ακούστε αυτό που έχει να σας πει με προσοχή και καθησυχάστε το όσο περισσότερο μπορείτε.
• Η συνεχής άρνηση να αφήσουν επαγγελματίες βοηθούς να τους φροντίσουν. Η παρουσία ενός επαγγελματία βοηθού στο σπίτι- και όχι ενός οικογενειακού προσώπου- τις περισσότερες φορές απογοητεύει και στεναχωρεί τον ηλικιωμένο άνθρωπο, ο οποίος θεωρεί πως οι δικοί του άνθρωποι σταμάτησαν να τον αγαπούν και να τον νοιάζονται και φέρνουν έναν ξένο άνθρωπο στο σπίτι. Μαζί με τα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργούνται, έρχεται και η συνειδητοποίηση από την πλευρά του ηλικιωμένου ατόμου ότι χρειάζεται βοήθεια και κατά συνέπεια νιώθει πολύ ευάλωτο. Εσείς από την πλευρά σας να υπενθυμίζετε συνεχώς τους λόγους για τους οποίους ο επαγγελματίας αυτός βοηθός υπάρχει (π.χ. για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού, για να τον προσέχει, να τον βοηθάει όποτε χρειαστεί) και να τους δείχνετε τη φροντίδα και την αγάπη σας. Να ακούτε προσεχτικά τους φόβους και τις ανησυχίες του ηλικιωμένου ανθρώπου χωρίς να τον κατακρίνετε.

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε πως μπορεί τα ηλικιωμένα άτομα με το πέρασμα του χρόνου να γίνονται περισσότερο απαιτητικά και ίσως κάποιες φορές να έχουν «παράλογες» απαιτήσεις από τα παιδιά τους, είναι όμως πολύ σημαντικό να θυμόμαστε πως όπως οι γονείς μας με πολλή αγάπη, υπομονή, επιμονή και φροντίδα μας έμαθαν να μιλάμε, να περπατάμε, να τρώμε και γενικώς να συμπεριφερόμαστε, με την ίδια ακριβώς αγάπη και επιμονή οφείλουμε και εμείς να σταθούμε δίπλα τους, βοηθώντας τους και φροντίζοντάς τους όσο περισσότερο και καλύτερα μπορούμε. Και να θυμάστε τη φράση του Louis Scutenaire «το να γερνάς σημαίνει να βλέπεις όλο και περισσότερο τον κόσμο σαν κάτι από το οποίο είσαι απέξω». Μήπως λοιπόν να το ξανασκεφτούμε καλύτερα την επόμενη φορά που θα τους μιλήσουμε άσχημα;