Ο ΟΗΕ επεξεργάζεται μια παγκόσμια δεσμευτική συνθήκη κατά της ρύπανσης από πλαστικά. Οι ερευνητές ζητούν τώρα η συνθήκη να θέσει στόχο μείωσης της παραγωγής πλαστικών, ώστε να μειωθούν οι ζημιές και οι κίνδυνοι για το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία. Την Πέμπτη, η οργάνωση-ομπρέλα 30 ευρωπαϊκών επιστημονικών ακαδημιών EASAC δημοσίευσε συνολικά δέκα επιστημονικά τεκμηριωμένες συστάσεις για τη σχεδιαζόμενη συμφωνία για τα πλαστικά.

Αφού τα πλαστικά ξεκίνησαν τη θριαμβευτική τους πορεία τη δεκαετία του 1960, "ο πλανήτης σήμερα πνίγεται κυριολεκτικά στα πλαστικά", αναφέρει σημερινή ανακοίνωση της EASAC, το γραφείο της οποίας εδρεύει στη Βιέννη και στην οποία ανήκει και η Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών (ÖAW). Περισσότεροι από 353 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων παρήχθησαν το 2019. Χωρίς δραστικά μέτρα, η ποσότητα αυτή θα μπορούσε να τριπλασιαστεί σε περίπου ένα δισεκατομμύριο τόνους ετησίως έως το 2060, σύμφωνα με την EASAC, η οποία επικαλείται στοιχεία του ΟΟΣΑ.

Το ισχύον σύστημα δεν καθιστά τους παραγωγούς και τους καταναλωτές επαρκώς υπόλογους, επικρίνουν οι επιστήμονες στο σχόλιό τους, με το οποίο θέλουν να στηρίξουν τις διαπραγματεύσεις για την "επειγόντως αναγκαία" διεθνή συμφωνία για τα πλαστικά, η οποία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ το 2025.

Είναι "μάλλον αφελές" να πιστεύουμε ότι το πλαστικό είναι φθηνό. "Το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων και το κοινωνικό, περιβαλλοντικό και υγειονομικό κόστος ανέρχονται σε δισεκατομμύρια, αν όχι τρισεκατομμύρια δολάρια - πολλές φορές το πραγματικό κόστος παραγωγής", λέει ο Νορβηγός χημικός Lars Walløe από το περιβαλλοντικό πρόγραμμα EASAC.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ήρθε η ώρα να "κάνουμε τους ρυπαντές να πληρώσουν"- οι εθελοντικές δεσμεύσεις ή οι μηχανισμοί της αγοράς δεν αρκούν για την επίλυση του προβλήματος. "Πρέπει να βάλουμε τέλος στη σημερινή ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και στη νοοτροπία της απόρριψης. Ακόμη και αν αυξηθεί η ανακύκλωση, αν η συνθήκη δεν θέσει στόχο τη μείωση της παραγωγής πλαστικού, δεν θα είναι δυνατόν να συλλεχθεί και να ανακυκλωθεί περισσότερο από ένα μικρό κλάσμα των προϊόντων στο τέλος του κύκλου ζωής τους", δήλωσε ο Michael Norton, διευθυντής του περιβαλλοντικού προγράμματος της EASAC.

Η διεθνής συμφωνία για τα πλαστικά θα είναι επιτυχής μόνο εάν μειωθεί η παραγωγή και η κατανάλωση και διασφαλιστεί ότι όλα τα πλαστικά υλικά είναι επαναχρησιμοποιήσιμα, ανακυκλώσιμα ή κομποστοποιήσιμα και διατηρούνται στην κυκλοφορία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Οι επιστήμονες συνιστούν επίσης να συμπεριληφθούν όλα τα εξωτερικά κόστη, όπως το περιβαλλοντικό, κοινωνικό και υγειονομικό κόστος, στην τιμή των νέων προϊόντων, να απαγορευτεί η σκόπιμη προσθήκη μικροπλαστικών στα προϊόντα και να δοθούν κίνητρα στις εταιρείες να συνεργαστούν για συστήματα κατάθεσης.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η μείωση της ζήτησης κατά 30% και η αύξηση του ποσοστού ανακύκλωσης στο 20% θα μπορούσε να μειώσει τη ρύπανση από τα πλαστικά κατά 80% μέχρι το 2040.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Φαρμακευτική δηλητηρίαση στην παιδική ηλικία
Πώς οι τροφές επηρεάζουν την περίοδο
ECDC: Πρώιμο κρούσμα λοίμωξης από ιό Δυτικού Νείλου στην Ισπανία - Τι γίνεται στην Ελλάδα