Οι ρίζες της παχυσαρκίας δεν βρίσκονται στην προέρχονται από την κοιλιά, αλλά το κεφάλι. Επιστήμονες από το Tübingen ανακάλυψαν τώρα ότι μια επίδραση της μεταβολικής ορμόνης ινσουλίνης στον εγκέφαλο μπορεί να είναι ο καθοριστικός παράγοντας.

Οι ανθυγιεινές τροφές, όπως τα πατατάκια ή η σοκολάτα, προφανώς επίσης εμπλέκονται, όπως έδειξαν οι ερευνητές του διαβήτη σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Nature Metabolism".

"Το ποσοστό των παχύσαρκων ανθρώπων έχει αυξηθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες και θέτει τεράστιες προκλήσεις για τους πάσχοντες, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και όσους τους θεραπεύουν. Η ορμόνη ινσουλίνη παίζει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της νοσογόνου παχυσαρκίας", ανέφερε σήμερα το Πανεπιστήμιο του Tübingen.

Σε κάθε περίπτωση, η ευαισθησία του εγκεφάλου στην ινσουλίνη συνδέεται με τη μακροχρόνια αύξηση του σωματικού βάρους και την ανθυγιεινή κατανομή του σωματικού λίπους.

Η Stephanie Kullmann από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Διαβητολογίας, Ενδοκρινολογίας και Νεφρολογίας του Tübingen και η ομάδα της διεξήγαγαν μια νέα μελέτη σχετικά με αυτό.

"Τα αποτελέσματά μας δείχνουν για πρώτη φορά ότι ακόμη και η βραχυπρόθεσμη πρόσληψη ιδιαίτερα επεξεργασμένων, ανθυγιεινών τροφίμων (π.χ. σοκολάτες και πατατάκια) οδηγεί σε σοβαρή αλλαγή στον εγκέφαλο υγιών ανθρώπων και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως η αφετηρία της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2», εξήγησε η επιστήμονας.

Σε μια υγιή κατάσταση, η ινσουλίνη έχει κατασταλτική επίδραση στην όρεξη στον εγκέφαλο.

Στα άτομα με παχυσαρκία, δηλαδή με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) άνω του 30, αυτό το κύκλωμα ελέγχου δεν λειτουργεί πλέον σωστά. Αναπτύσσεται αντίσταση στην ινσουλίνη. "Είναι ενδιαφέρον ότι ο εγκέφαλος των υγιών συμμετεχόντων στη μελέτη μας παρουσίασε παρόμοια μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη μετά από βραχυπρόθεσμη πρόσληψη υψηλών θερμίδων όπως και σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία", εξηγεί η Stephanie Kullmann.

"Το αποτέλεσμα αυτό μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και μία εβδομάδα μετά την επιστροφή σε μια ισορροπημένη διατροφή", πρόσθεσε η ίδια.

Στη μελέτη συμμετείχαν 29 άνδρες εθελοντές φυσιολογικού βάρους, οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα έπρεπε να καταναλώσει επιπλέον 1.500 χιλιοθερμίδες με τη μορφή ιδιαίτερα επεξεργασμένων σνακ υψηλής θερμιδικής αξίας σε πέντε διαδοχικές ημέρες επιπλέον της κανονικής τους διατροφής.

Η ομάδα ελέγχου απείχε από τις πρόσθετες θερμίδες.

Μετά από μια αρχική εξέταση, και οι δύο ομάδες εξετάστηκαν σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ο ένας έλεγχος διενεργήθηκε αμέσως μετά τη φάση των πέντε ημερών, ενώ ο δεύτερος διενεργήθηκε μόνο αφού η πρώτη ομάδα εξεταζομένων είχε επιστρέψει στην κανονική της διατροφή για επτά ημέρες.

Η ευαισθησία στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο και η περιεκτικότητα του ήπατος σε λίπος αναλύθηκαν με μαγνητική τομογραφία (MRI). Η περιεκτικότητα του ήπατος σε λίπος της πρώτης ομάδας αυξήθηκε σημαντικά μετά από πέντε ημέρες αυξημένης πρόσληψης θερμίδων.

Ταυτόχρονα, η αντίσταση στην ινσουλίνη που εμφανίστηκε στον εγκέφαλο αυτών των δοκιμαζόμενων ατόμων παρέμεινε για μια εβδομάδα μετά την επιστροφή στην κανονική διατροφή σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Μια τέτοια επίδραση είχε παρατηρηθεί προηγουμένως μόνο σε νοσηρά παχύσαρκα άτομα.

"Θεωρούμε ότι η ανταπόκριση του εγκεφάλου στην ινσουλίνη προσαρμόζεται σε βραχυπρόθεσμες αλλαγές στη διατροφή πριν από οποιαδήποτε αύξηση βάρους και έτσι ευνοεί την ανάπτυξη παχυσαρκίας και άλλων δευτερογενών ασθενειών", δήλωσε ο Andreas Birkenfeld, ιατρικός διευθυντής της εσωτερικής ιατρικής IV στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Tübingen.

Θα πρέπει να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες σχετικά με τη σημασία του εγκεφάλου στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας και άλλων μεταβολικών ασθενειών.

Πηγές:
Nature Metabolism

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου
Το πρώτο και μοναδικό βιο - ομοειδές φάρμακο για την πολλαπλή σκλήρυνση μπαίνει στις ΗΠΑ
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί