Υποστηρικτικοί γονείς, τακτικές οικιακές εργασίες, παρηγορητικές πεποιθήσεις, ισχυροί δεσμοί με την κοινότητα...

Όλες αυτές οι θετικές επιρροές της παιδικής ηλικίας μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο ενός φοιτητή να αναπτύξει διατροφική διαταραχή, ακόμη και όταν αντιμετωπίζει κάποιες αρνητικές εμπειρίες, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει την κακοποίηση και την παραμέληση των παιδιών με μεγαλύτερο κίνδυνο διατροφικών διαταραχών, όπως η υπερφαγία, η βουλιμία και η ανορεξία, ανέφεραν οι ερευνητές.

Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι ισχύει και το αντίθετο: μια ευτυχισμένη, ασφαλής παιδική ηλικία μπορεί να προστατεύσει ένα παιδί από μελλοντικές διατροφικές διαταραχές.

"Διαπιστώσαμε ότι οι θετικές ή καλοπροαίρετες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας είχαν προστατευτική επίδραση έναντι των διατροφικών διαταραχών", σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής Craig Johnston, επικεφαλής στο Τμήμα Υγείας του Πανεπιστημίου του Χιούστον.

"Ακόμα και στην περίπτωση που οι μαθητές είχαν πολλές αρνητικές εμπειρίες από την παιδική τους ηλικία, οι θετικές εμπειρίες από την παιδική ηλικία μείωσαν τον αντίκτυπό τους όσον αφορά τις ανθυγιεινές διατροφικές συμπεριφορές", πρόσθεσε ο Johnston.

Οι διατροφικές διαταραχές επηρεάζουν σχεδόν το 80% των φοιτητών, καθώς αυτοί οι νεαροί ενήλικες αρχίζουν να αναπτύσσουν τις δικές τους ανεξάρτητες διατροφικές συνήθειες, αναφέρουν οι ερευνητές.

"Προηγούμενες μελέτες έχουν εξετάσει πώς οι δυσμενείς και θετικές εμπειρίες παιδικής ηλικίας σχετίζονται με τις διατροφικές διαταραχές μεταξύ των φοιτητών, αλλά πολύ λίγες έχουν διερευνήσει πώς αυτές οι εμπειρίες αλληλεπιδρούν και μπορεί να επηρεάζουν τις διατροφικές διαταραχές", δήλωσε ο Johnston.

Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα σε περισσότερους από 1.600 φοιτητές του Πανεπιστημίου του Χιούστον.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι θετικές και αρνητικές επιρροές από την παιδική ηλικία πράγματι επηρέασαν τον κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές.

Οι μαθητές που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανέφεραν δυσμενείς εμπειρίες από την παιδική ηλικία, λιγότερες θετικές εμπειρίες και τρέχουσα εμμονή με το βάρος και το σώμα τους. Είχαν 63% αυξημένο κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές.

"Το πιο δραματικό προστατευτικό αποτέλεσμα παρατηρήθηκε σε άτομα με τόσο λίγες αρνητικές εμπειρίες παιδικής ηλικίας και πολλές θετικές εμπειρίες, τα οποία εμφάνισαν λιγότερες διατροφικές διαταραχές κατά 20% έως 41%", δήλωσε ο Johnston.

Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν πόσο δραματικά μπορεί να επηρεάσει η ζωή στο σπίτι ενός παιδιού τις μελλοντικές υγιεινές συμπεριφορές του, δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Cynthia Yoon, επίκουρη καθηγήτρια στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Pusan στη Νότια Κορέα.

"Δεδομένου ότι οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, τόσο οι καλές όσο και οι κακές, έχουν ισχυρό και διαρκή αντίκτυπο στις διατροφικές συμπεριφορές, είναι σημαντικό να υποστηρίζουμε τις οικογένειες, τους φροντιστές, τους γείτονες και τους δασκάλους στη δημιουργία ενός ζεστού, φροντιστικού και μη εχθρικού περιβάλλοντος", δήλωσε.

"Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των πιθανοτήτων οι μαθητές να αναπτύξουν διαταραγμένες διατροφικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια των σπουδών τους".

Πηγές:
UPI

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου
Το πρώτο και μοναδικό βιο - ομοειδές φάρμακο για την πολλαπλή σκλήρυνση μπαίνει στις ΗΠΑ
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί