Όταν τα παιδιά γεννιούνται με υπερινσουλινισμό, το πάγκρεας παράγει υπερβολική ινσουλίνη και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του νεογέννητου μπορεί να μειωθούν σε επικίνδυνα επίπεδα.

Τότε πρέπει να δράσουμε γρήγορα. Προϋπόθεση για αυτό είναι μια ακριβής διάγνωση – η οποία συνδέεται με ορισμένες προκλήσεις. Μια διεπιστημονική ομάδα του πανεπιστημιακού νοσοκομδίου "Charité" στο Βερολίνο έχει πλέον αναπτύξει μια νέα, απλούστερη και, ως εκ τούτου, ταχύτερη και πιο ήπια μέθοδο διάγνωσης και χειρουργικής επέμβασης, η οποία μέχρι στιγμής χρησιμοποιείται συστηματικά σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο εκεί.

Ο συγγενής υπερινσουλινισμός είναι μια σπάνια γενετική διαταραχή του μεταβολισμού, στην οποία παράγεται υπερβολική ποσότητα ινσουλίνης. Η υπερβολική ινσουλίνη σημαίνει ανεπαρκή ποσότητα σακχάρου στο αίμα, γεγονός που οδηγεί σε επικίνδυνες και επαναλαμβανόμενες υπογλυκαιμίες (υπογλυκαιμία).

Δεδομένου ότι η νόσος υπάρχει εκ γενετής, πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί γρήγορα, προκειμένου να αποφευχθούν μόνιμες νευρικές βλάβες και μετέπειτα γνωστικές διαταραχές.

Ο εστιακός υπερινσουλινισμός μπορεί να θεραπευτεί με χειρουργική επέμβαση

Η θεραπεία εξαρτάται από τη μορφή της νόσου. Εάν έχει προσβληθεί ολόκληρο το πάγκρεας, συνήθως απαιτείται φαρμακευτική αγωγή για όλη τη ζωή.

Ωστόσο, στην περίπτωση της λεγόμενης εστιακής μορφής, η οποία περιλαμβάνει μόνο μια περιορισμένη περιοχή, η θεραπεία είναι δυνατή.

"Εάν δεν έχουν προσβληθεί όλα τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας, στις περισσότερες περιπτώσεις μπορούμε να θεραπεύσουμε πολύ καλά τον υπερινσουλινισμό με χειρουργική επέμβαση", εξηγεί ο καθηγητής Peter Kühnen, διευθυντής της Κλινικής Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας και Διαβητολογίας του Charité.

Ωστόσο, μια τέτοια επέμβαση ενέχει πολλές προκλήσεις: Η προσβεβλημένη περιοχή έχει συνήθως μέγεθος μόλις λίγων χιλιοστών και πρέπει πρώτα να εντοπιστεί με ακρίβεια.

"Εάν αφαιρεθεί υπερβολικά μεγάλο τμήμα του παγκρέατος, αυτό μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε διαβήτη", λέει ο Peter Kühnen. Ταυτόχρονα, όμως, η αφαίρεση πρέπει να είναι πλήρης. Ακόμη και μικρά υπολείμματα προσβεβλημένου ιστού μπορεί να είναι αρκετά για να εμποδίσουν τη θεραπεία.

Νέα ουσία για απεικόνιση με PET-MRT

Για να αναγνωριστούν οι προσβεβλημένες περιοχές, χρησιμοποιείται μια απεικονιστική τεχνική που ονομάζεται PET-MRT, μια συνδυαστική τεχνική μαγνητικής τομογραφίας (MRT) και πυρηνικής ιατρικής τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET).

Σε αυτή την τεχνική, μέχρι τώρα εισάγονταν στον οργανισμό η ραδιενεργά σημασμένη ουσία 18-F-DOPA – ένας λεγόμενος ιχνηθέτης.

Μέσω της κατανομής του ιχνηθέτη, ο οποίος συσσωρεύεται σε περιοχές όπου ορισμένες μεταβολικές διεργασίες είναι ιδιαίτερα έντονες, η προσβεβλημένη περιοχή μπορεί να αναγνωριστεί στις εικόνες. Υπεύθυνη για αυτό το μέρος της διαδικασίας είναι η ομάδα του καθηγητή Winfried Brenner, διευθυντή της Κλινικής Πυρηνικής Ιατρικής στο Charité.

Ωστόσο, αυτή η μέθοδος έχει τα μειονεκτήματά της: Συχνά, κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, το πάγκρεας βρίσκεται σε διαφορετική θέση από ό,τι κατά την εξέταση.

Αυτή η μετατόπιση του παγκρέατος, καθώς και η υψηλή απορρόφηση της ιχνηθετικής ουσίας στον παρακείμενο ήπαρ, μπορούν να δυσχεράνουν την απεικόνιση του προσβεβλημένου ιστού. Επιπλέον, η παραγωγή 18-F-DOPA είναι δαπανηρή και η ουσία δεν είναι διαθέσιμη ή είναι ελάχιστα διαθέσιμη στις αναπτυσσόμενες και τις αναδυόμενες χώρες.

Για το λόγο αυτό, η ομάδα του Charité, σε συνεργασία με Ολλανδούς συναδέλφους από το Nijmegen, καθιέρωσε έναν εναλλακτικό ιχνηθέτη για τη διάγνωση, την ουσία 68-Ga-Exendin, ο οποίος είναι ευκολότερος στην παραγωγή.

Σε δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν στα επιστημονικά περιοδικά "EJNMMI Research" και "Journal of Nuclear Medicine", η ομάδα του Charité μπόρεσε να αποδείξει ότι αυτός ο ιχνηθέτης είναι εξίσου καλός και αξιόπιστος με τον μέχρι τώρα πρότυπο 18-F-DOPA.

Η νέα μέθοδος προσφέρει πλεονεκτήματα για τους ασθενείς

Σε αντίθεση με το 18-F-DOPA, ο νέος ανιχνευτής μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Αυτό επιτρέπει την ταχεία ενδοεγχειρητική αναγνώριση και αφαίρεση του προσβεβλημένου ιστού με τη χρήση ανιχνευτή. Αυτή η προσέγγιση της "ραδιοκαθοδηγούμενης χειρουργικής' απλοποιεί και επιταχύνει σημαντικά την επέμβαση. "Θεωρούμε ότι η νέα μέθοδος θα μειώσει επίσης τις επιπλοκές', εξηγεί ο καθηγητής Steven Warmann.

Είναι διευθυντής της Κλινικής Παιδιατρικής Χειρουργικής στο Charité, η οποία αποτελεί μέρος της διεπιστημονικής χειρουργικής ομάδας. Στις επεμβάσεις συμμετέχουν επίσης γιατροί από τους τομείς της παιδιατρικής ενδοκρινολογίας και της πυρηνικής ιατρικής.

"Μέχρι στιγμής, η νέα μέθοδος χρησιμοποιείται συστηματικά μόνο στο Charité σε παγκόσμιο επίπεδο", λέει ο Peter Kühnen. "Ελπίζουμε όμως ότι αυτή η μέθοδος θα υιοθετηθεί και από άλλα κέντρα. Τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη διάγνωση και τη θεραπεία".

Πηγές:
Πανεπιστημιακό νοσοκομείο Charité

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Πνευμονία: Βακτηριακό ένζυμο είναι πιθανό να προκαλεί μοιραίες καρδιακές επιπλοκές [μελέτη]