Αγγλικός όρος

attention-deficit hyperactivity disorder

Ορισμός

Μόνιμη έλλειψη προσοχής, υπερενεργητικότητας και παρορμητικότητας ή και των δύο, που εμφανίζεται συχνότερα και με μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με το μέσο άτομο με παρόμοιο επίπεδο ανάπτυξης. H ADHD είναι η συνηθέστερη ψυχιατρική διαταραχή της παιδικής ηλικίας. Η ασθένεια μπορεί να πρωτοεμφανιστεί κατά την πρώιμη παιδική ηλικία αλλά η διάγνωση μπορεί να μην τεθεί για αρκετά χρόνια μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Ο επιπολασμός εκτιμάται ότι κυμαίνεται ανάμεσα στο 3% και στο 5% των παιδιών· δεν υπάρχουν αντίστοιχα δεδομένα για τους ενηλίκους.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Η προέλευση είναι άγνωστη· ωστόσο, η διαταραχή αυτή μπορεί να μια νευροχημική διαταραχή η οποία επηρεάζει τις λειτουργίες του δικτυωτού σχηματισμού του εγκεφάλου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Τα σημεία μπορεί να είναι ελάχιστα ή να απουσιάζουν όταν το άτομο βρίσκεται υπό αυστηρό έλεγχο ή όταν έχει καταπιαστεί με κάποια πολύ ενδιαφέρουσα ή δύσκολη δραστηριότητα. Είναι πιο πιθανόν να εκδηλωθεί σε ομαδικές καταστάσεις. Αν και οι συμπεριφορές ποικίλλουν σε σημαντικό βαθμό, τα παιδιά συνήθως επιδεικνύουν χαμηλά επίπεδα ματαίωσης, σημαντική αδυναμία προσαρμογής σε αλλαγές του άμεσου περιβάλλοντος τους και αδυναμία συμμόρφωσης σε κανονισμούς. Τα νεαρά παιδιά συνήθως επιδεικνύουν θυμό, έντονη μυϊκή δραστηριότητα και αρνητισμό. Τα πιο μεγάλα παιδιά συχνά είναι ανήσυχα, αδιάφορα, πεισματάρικα, η διάθεσή τους αλλάζει συχνά και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Η διάγνωση της νόσου είναι δύσκολο να τεθεί σε παιδιά κάτω από την ηλικία των 5 ετών. Είναι σημαντικό να διακριθεί αυτή η νόσος από τις συμπεριφορές των δραστήριων παιδιών οι οποίες όμως είναι συμβατές με την ηλικία τους και από διαταραχές όπως είναι η πνευματική καθυστέρηση, οι μεταβολές της διάθεσης, το άγχος ή μεταβολές της προσωπικότητας οι οποίες οφείλονται σε κάποια ασθένεια ή σε φάρμακα. Τα κριτήρια τα οποία καθορίστηκαν από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία τώρα περιλαμβάνουν πιο συγκεκριμένα όρια σχετικά με τη διάρκεια και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων της έλλειψης προσοχής και της υπερενεργητικότητας-παρορμητικστητας. Τα ευρήματα θα πρέπει να είναι αρκετά σοβαρά ώστε να μην ταιριάζουν με το συγκεκριμένο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες εκτιμάται το οικείο, σχολικό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον για να καθοριστούν οι παράγοντες οι οποίοι μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο αλλά και η σχετική σημασία τους. Το φάρμακο εκλογής για τα παιδιά είναι η μεθυλφαινιδάτη. Μπορεί επίσης να βοηθήσει και η πεμολίνη αν και είναι ασθενέστερη.

Συντομογραφία

ADHD