Αγγλικός όρος

ecstasy

Ορισμός

1. Έκσταση. Μια ιλαρή, εκστασιακού τύπου κατάσταση υπερβολικής ηδονής.

2. Ομώνυμο συνθετικό φάρμακο, η 3, 4- μεθυλενοδιοξυμεθαμφεταμίνη (MDMA). Στις ΗΠΑ, περίπου 6 με 7 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει το ecstasy, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι έφηβοι. Το φάρμακο χρησιμοποιείται κυρίως ως ευφορικός παράγοντας στα λεγόμενα rave πάρτι. Παλαιότερα χορηγείτο στη δεκαετία του 1970 ως συστατικό μερικών μορφών ψυχοθεραπείας. Η χρήση της ουσίας αυτής έχει συσχετιστεί με υπερθερμία διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, ηπατική βλάβη, ψευδαισθήσεις, σπασμούς, κώμα και θάνατο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Άμεση προτεραιότητα είναι ο έλεγχος των σπασμών, η μέτρηση της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος και η αναστροφή της υπερθερμίας με ταχεία ενυδάτωση και δραστικά μέτρα ψύξης του σώματος.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Ο ασθενής που έχει πάρει υπερβολική δόση του ecstasy, το οποίο έχει αμφεταμινική δράση, συνήθως μεταφέρεται στα Επείγοντα Περιστατικά από ένα φίλο με συμπτώματα όπως ναυτία και έμετοι, ξηροστομία, τριγμό δοντιών, μυϊκούς πόνους ή δυσκαμψία, αταξία, εφίδρωση, μυδρίαση, υπέρταση ή ταχυκαρδία. Μπορεί επίσης να υπάρχει νυσταγμός, υπόταση, παραλήρημα, ψευδαισθήσεις και σπασμοί. Ο πυρετός αποτελεί ένα σοβαρό εύρημα. Οι ασθενείς με έντονη υπερθερμία ( αυτοί δηλαδή με θερμοκρασία σώματος υψηλότερη των 39.5°C) πρέπει να ψυχθούν με ειδικές κουβέρτες, ενυδάτωση, γαστρικές πλύσεις με κρύο φυσιολογικό ορό, απομάκρυνση της θερμότητας με εξάτμιση ή άλλα μέσα. Συχνά χρησιμοποιούνται παράγοντες αποκλεισμού της νευρομυϊκής σύναψης και μυοχαλαρωτικά, προκειμένου να ελαττωθεί η μυϊκή σύσπαση, ιδιαίτερα το ρίγος, που προκαλεί παραγωγή επιπλέον θερμότητας. Η διέγερση και οι σπασμοί πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη χορήγηση βενζοδιαζεπινών (όπως η διαζεπάμη) και παρατεταμένης δράσης αντιεπιληπτικών φαρμάκων. Το συντομότερο δυνατό πρέπει να διενεργούνται τοξικολογικές εξετάσεις αίματος και ούρων. Καλλιέργειες αίματος, επίπεδα ηλεκτρολυτών, ουρία, κρεατινίνη, ηπατικά ένζυμα και επίπεδα κρεατινικής κινάσης είναι από τις εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην εκτίμηση του ασθενούς για επιπλοκές από την υπερδοσολογία καθώς και στη διαφορική διάγνωση. Οι ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να αντιμετωπίζουν τον ασθενή που έχει λάβει υπερβολική δόση με όσο το δυνατό πιο ήπιο τρόπο και να διατηρούν μια ήρεμη ατμόσφαιρα. Μολονότι ο ασθενής μπορεί αρχικά να εμφανίζεται ληθαργικός, μπορεί ξαφνικά να εκδηλώσει επιθετικότητα, η οποία απαιτεί καταστολή. Ο ασθενής πρέπει να προστατεύεται από τους αυτοτραυματισμούς με ειδικά μαξιλάρια, ενώ ο μηχανικός περιορισμός πρέπει να επιφυλάσσεται μόνο για τις απολύτως απαραίτητες περιπτώσεις, αφού μπορεί να επιδεινώσει την επιθετικότητα. Ο ασθενής πρέπει να προσανατολίζεται στο χώρο, να καθησυχάζεται και να του δίνονται βασικές πληροφορίες για τις απαραίτητες παρεμβάσεις.

Ετυμολογία

[Ελλ. efatasti, έκσταση]