Αγγλικός όρος

acute anterior poliomyelitis

Ορισμός

Οξεία λοίμωξη των προσθίων κεράτων της φαιάς ουσίας του νωτιαίου μυελού, η οποία από τότε που εισαχθήκαν τα αποτελεσματικά εμβόλια πολιομυελίτιδας, αποτελεί σπάνια νόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτήν την νόσο μπορεί να επέλθει ή όχι παράλυση. Στην πλειονότητα των ασθενών το νόσημα είναι ήπιο, περιοριζόμενο σε αναπνευστικά και γαστρεντερικά συμπτώματα, ούτως ώστε να αποτελεί την ήπια μορφή πολιομυελίτιδας, η οποία διαρκεί μόνο μερικές ημέρες. Στην σοβαρή μορφή της νόσου, αναπτύσσεται χώρα μυϊκή παράλυση ή αδυναμία, με απώλεια των επιπολής και εν τω βάθη αντανακλαστικών. Σε αυτές τις περιπτώσεις ανευρίσκονται χαρακτηριστικές βλάβες στην φαιά ουσία του νωτιαίου μυελού, του προμήκη μυελού, της κινητικής περιοχής του εγκεφαλικού φλοιού και της παρεγκεφαλίδας.

ΑΙΤΙΟΛΟΠΑ: Ο αιτιολογικός οργανισμός είναι ο ιός της πολιομυελίτιδας. Ο ιός που αποβάλλεται στα κόπρανα είναι ανθεκτικός και σταθερός και παραμένει ζωντανός για μήνες έξω από το σώμα. Υπάρχουν τρεις ανοσολογικοί τύποι. Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 5-35 ημέρες, αλλά συνήθως ανέρχεται σε 7-12 ημέρες.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Η έναρξη είναι συνήθως αιφνίδια, αν και οι συνήθεις εκδηλώσεις ενός σοβαρού κρυολογήματος ή μερικών γαστρεντερικών διαταραχών μπορεί να εμφανιστούν βαθμιαία, συνοδευόμενες από ελαφριά ανύψωση της θερμοκρασίας που δεν διαρκεί περισσότερο από 3 ημέρες. Στο τέλος αυτής της περιόδου μπορεί να αναπτυχθεί ή όχι παράλυση. Η έκταση κάθε παράλυσης εξαρτάται από τον βαθμό της νευρικής προσβολής. Συνεπώς, η παράλυση μπορεί να περιορίζεται σε μια μικρή ομάδα μυών ή να προσβάλλει ένα ή όλα τα άκρα. Αν προσβληθούν οι αναπνευστικοί μύες, είναι πιθανό να επέλθει θάνατος. Στην περίπτωση που υπάρξει παράλυση, προσβάλλονται ιδιαίτερα οι εκτείνοντες μύες.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Μεταξύ των νόσων που συγχέονται με αυτή την λοίμωξη συμπεριλαμβάνονται οι διάφοροι τύποι μηνιγγίτιδας, η λοιμώδης εγκεφαλομυελίτιδα και οι διαταραχές μετατροπής.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ: Η ενεργός ανοσοποίηση με εμβόλια που περιέχουν αδρανοποιημένους ιούς πολιομυελίτιδας έχει ελαττώσει σημαντικά την επίπτωση της παραλυτικής πολιομυελίτιδας.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: Η παράλυση, η μυϊκή ατροφία και οι παραμορφώσεις αποτελούν επιπλοκές της νόσου. Εκτός από την βρογχοπνευμονία, που μπορεί να αναπτυχθεί σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, οι άλλες επιπλοκές είναι παραδόξως λίγες.

ΠΡΟΓΝΩΣΗ: Συνήθως, η έκβαση είναι καλή (η θνησιμότητα από πολιομυελίτιδα είναι λιγότερη από 10%). Όταν αναπτυχθεί παράλυση, το 50% των ασθενών αποκαθίσταται πλήρως και το 25% περίπου θα έχει μια ελαφρά μόνιμη παράλυση.

Προοδευτική παράλυση μπορεί να λάβει χώρα χρόνια μετά την οξεία προσβολή. Αυτό το σύνδρομο (μεταπολιομυελιτικό σύνδρομο) εμφανίζεται συχνά πολλές δεκαετίες μετά την αρχική λοίμωξη.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: Η πολιομυελίτιδα ενδημεί σε όλο τον κόσμο, αλλά είναι επιδημική σε συγκεκριμένες χώρες. Η πολιομυελίτιδα δεν είναι πλέον επιδημική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ουσιαστικά, όλες οι περιπτώσεις των τελευταίων ετών σχετίζονται με τα εμβόλια. Στις χώρες που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, οι επιδημίες είναι εποχιακές και παρατηρούνται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή από ότι οι ενήλικες. Η λοίμωξη μεταδίδεται με την άμεση επαφή και ο ιός εισέρχεται στο σώμα πιθανόν διαμέσου του στόματος. Μεταναστεύει στο κεντρικό νευρικό σύστημα διαμέσου του αίματος.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Η θεραπεία είναι υποστηρικτική. Ο αναπνευστήρας χρησιμοποιείται σε ασθενείς με παράλυση των αναπνευστικών μυών. Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται για την επίτευξη της μέγιστης λειτουργικότητας και την αποτροπή παραμορφώσεων που αποτελούν όψιμες εκδηλώσεις της νόσου.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Απαιτείται απόλυτη απομόνωση, με ταυτόχρονη απολύμανση των φαρυγγικών εκκρίσεων και των κοπράνων, ώστε να αποτραπεί μετάδοση του ιού. Διατηρείται ανοικτή η αναπνευστική οδός, ο ασθενής παρακολουθείται στενά για σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας, χορηγείται οξυγόνο ανάλογα με τις ανάγκες και ένας δίσκος τραχειοτομίας τοποθετείται δίπλα από το κρεβάτι του ασθενούς.

Ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται υπό αυστηρή κατάκλιση κατά την οξεία φάση. Οι ήπιες ασκήσεις και η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων ανά 20λεπτα διαστήματα ή τα λουτρά σε μπανιέρα για τα παιδιά, βοηθούν στην ανακούφιση του μυϊκού άλγους. Διατηρείται η ευθύγραμμη στάση του σώματος και ο ασθενής περιστρέφεται συχνά, για να αποτραπούν οι παραμορφώσεις και οι κατακλίσεις. Ένα ήπιο ηρεμιστικό ή αναλγητικό χορηγείται για την μείωση του άλγους και του άγχους και για την διευκόλυνση της ανάπαυσης. Ο ασθενής παρατηρείται για διάταση της ουροδόχου κύστης, λόγω μεταβατικής παράλυσης. Διατηρείται η προσωπική υγιεινή και η υγιεινή της στοματικής κοιλότητας. Προσφέρεται ορεκτική διατροφή, γιατί η ανορεξία είναι συχνή. Χορηγούνται αντιπυρετικά για την ελάττωση του πυρετού. Το ισοζύγιο και η αποβολή υγρών και ηλεκτρολυτών παρακολουθείται στενά. Χρησιμοποιείται μια σανίδα για τα πόδια, ώστε να αποτραπεί η πτώση τους. Παρέχεται ψυχολογική θεραπεία για να αντιμετωπίσει ο ασθενής την απώλεια της σωματικής του λειτουργίας και την παράλυση.

Κύριος όρος

poliomyelitis