Αγγλικός όρος

respiratory distress syndrome of the preterm infant

Ορισμός

Σοβαρή βλάβη της αναπνευστικής λειτουργίας σε ένα πρόωρο νεογνό, που οφείλεται σε ανωριμότητα των πνευμόνων. Η κατάσταση αυτή είναι σπάνια σε νεογνά με διάρκεια κύησης >37 εβδομάδες ή βάρους τουλάχιστον 2,2 kg. Το ΣΑΔ είναι η πρώτη αιτία θανάτου σε πρόωρα νεογνά στις ΗΠΑ.

Βλ.: Παράρτημα Νοσηλευτικών Διαγνώσεων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ : Αμέσως μετά τη γέννηση, το πρόωρο βρέφος με ΣΑΔ έχει χαμηλό ^gar score και αναπτύσσει σημεία οξείας αναπνευστικής ανεπάρκειας, οφειλόμενης σε ατελεκτασία του πνεύμονα, κακή αιμάτωση του πνεύμονα και μειωμένη πνευμονική ενδοτικότητα. Παρατηρείται ταχύπνοια, ταχυκαρδία, σύσπαση του θωρακικού κλωβού κατά την εισπνοή, κυάνωση και εκπνευστικός συριγμός κατά την εκπνοή. Εξέταση των αερίων του αίματος αντανακλά τον κακό αερισμό. Ακτινογραφία του πνεύμονα αποκαλύπτει ατελεκτασία.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Πρόωρα βρέφη με ΣΑΔ απαιτούν θεραπεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας νεογνών με εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό. Η θεραπεία είναι υποστηρικτική ώστε να διασφαλισθεί ικανοποιητική ενυδάτωση και ρύθμιση των ηλεκτρολυτών. Κάθε προσπάθεια θα πρέπει να γίνει ώστε να μειωθούν οι ανάγκες σε οξυγόνο με τη μείωση του πυρετού και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων. Γίνεται συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου. Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιείται βοηθητικός αερισμός με σκοπό να αποτραπεί η δημιουργία τραύματος που οδηγεί σε πνευμονική διαφυγή αέρα και που μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό εμφύσημα και υπό τάση πνευμοθώρακα. Ενστάλαξη επιφανειοδραστικού παράγοντα στο αναπνευστικό σύστημα είναι αναγκαία στην αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Για να αποτραπεί το ΣΑΔ, το συντομότερο δυνατό μετά τη γέννηση (κατά προτίμηση εντός 15 min), το ιατρικό προσωπικό χορηγεί στο νεογνικό πνεύμονα επιφανειοδραστικό παράγοντα ενδοτραχειακώς. Η αντίδραση του νεογνού στην αγωγή παρακολουθείται προσεκτικά και χρησιμοποιείται ως οδηγός για οποιαδήποτε αλλαγή στον αερισμό (π.χ. εισπνευστικές πιέσεις, αναπνεόμενος όγκος) και την οξυγόνωση. Το δέρμα και οι βλεννογόνοι επισκοπούνται συχνά και λιπαίνονται με ένα υδατοδιαλυτό λιπαντικό ώστε να εμποδισθεί οποιοσδήποτε ερεθισμός, φλεγμονή και διάτρηση. Το νεογέννητο φυλάσσεται σε ένα θερμικά ουδέτερο περιβάλλον, ώστε να σταθεροποιηθεί η θερμοκρασία του σώματος στους 36,5°C. Το νεογνό απαιτεί λεπτούς και τους ελάχιστα δυνατούς χειρισμούς, με τις διαδικασίες φροντίδας και υποβοήθησης να εναλλάσσονται με περιόδους ανάπαυσης. Η πρόσληψη θερμίδων παρέχεται από το στόμα ή με τεχνητή σίτιση σε τέτοια ποσά, ώστε να αποφευχθεί η καταβολική κατάρρευση. Οι συνεχιζόμενες εργαστηριακές εξετάσεις αίματος συμβάλλουν στην απώλεια αίματος, που μπορεί να απαιτήσει αποκατάσταση. Λόγω της υποξίας, της χαμηλής αλβουμίνης ορού και της οξέωσης, παρατηρείται περιορισμένη σύνδεση της αλβουμίνης στη χολερυθρίνη, έτσι ώστε τα νεογέννητα αυτά να διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης πυρηνικού ίκτερου. Φωτοθεραπεία ή αφαιμαξομετάγγιση ή και τα δύο διατηρούν υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης ορού. Οι γονείς απαιτούν συνεχή υποστήριξη, όντας αντιμέτωποι με μία τόσο σοβαρή νεογνική ασθένεια. Οι γονείς ενθαρρύνονται να κάνουν ερωτήσεις και να εκδηλώνουν την ανησυχία τους. Η παρουσία των γονέων στο πλευρό του νεογνού ενθαρρύνεται και υποδεικνύονται τρόποι προσέγγισης του βρέφους χωρίς να επιβαρύνουν την καταπόνησή του. Οι γονείς μπορεί να χρειασθούν κοινωνικές και ψυχολογικές υπηρεσίες ή την υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους, την εκκλησία, ώστε να βοηθηθούν στην αντιμετώπιση οικογενειακών, οικονομικών και συναισθηματικών δυσκολιών που προέρχονται από την ασθένεια.

Συντομογραφία

RDS (ΣΑΔ)

Συνώνυμο

hyaline membrane syndrome