Η Jessica, 39 ετών, που επέζησε από καρκίνο στο μαστό, είναι απόλυτη στο ότι η νόσος έφερε οφέλη στη ζωή της.

Όπως δήλωσε,είναι απίστευτα ευγνώμων για όλες τις δυσκολίες που πέρασε νωρίς στη ζωή της περιλαμβανομένου του ταξιδιού της με τον καρκίνο.

‘’Σε κάνει να εκτιμάς ότι η ζωή είναι μικρή’’, δήλωσε.

Ωστόσο, η Nancy είναι πεπεισμένη ότι η περιπέτειά της με τον καρκίνο του μαστού δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ευκαιρία για προσωπική εξέλιξη. Όπως σημειώνει, ο καρκίνος είναι τρομερή νόσος και όχι πρόγραμμα διαφωτισμού.

Και οι δυο γυναίκες έχουν αποδεκτή άποψη, με βάση νέα στοιχεία από κλινική δοκιμή.

Στη δοκιμή, ασθενείς με καρκίνο μαστού που μετείχαν σε εντατικό πρόγραμμα ψυχολογικής στήριξης για να βοηθηθούν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη νόσο, φάνηκε πιο πιθανό να βλέπουν  τη ζωή μετά τον καρκίνο θετική.

Μετά το πρόγραμμα, είχαν 4 φορές πιο θετικές παρά αρνητικές σκέψεις για τις αλλαγές που επήλθαν λόγω της νόσου.

Οι γυναίκες αισθάνονταν καλύτερα για τις στενές τους σχέσεις, ταξίδευαν περισσότερο και λάμβαναν μέρος σε πιο πνευματικές δραστηριότητες, ενώ αισθάνονταν ότι κέρδισαν νέα αίσθηση αλτρουισμού και ισορροπίας.

Πρόκειται για έρευνα σχετικά με την ανθεκτικότητα μπροστά στον καρκίνο, επειδή κατά μέσον όρο όλες ανέφεραν περισσότερες θετικές αλλαγές παρά αρνητικές, δήλωσε η καθηγήτρια Barbara Andersen του  Ohio State University.

Επίσης, ανέφεραν αρνητικές και ουδέτερες αλλαγές από τον καρκίνο μαστού που δεν διέφεραν σημαντικά από αυτές που αναφέρθηκαν από ομάδα ελέγχου.

Οι επιζήσασες παλεύουν με ανεπιθύμητές ενέργειες από την αγωγή, προβλήματα με τη σεξουαλικότητά τους και ορισμένα θέματα της καθημερινότητας.

Είχαν αμφιλεγόμενη στάση για τον τρόπο που ο καρκίνος επηρέασε τα οικονομικά και την καριέρα τους και το αν η νόσος τους έδινε κατανόηση του νοήματος της ζωής.

Η Νάνσυ δήλωσε ότι οι αρνητικοί τομείς που ονόμασαν οι ασθενείς είναι τεράστια θέματα που δεν μπορούν να παραληφθούν.  

Για τις ανάγκες της έρευνας, 85 γυναίκες με καρκίνο μαστού σταδίου 2 ή 3 υποβλήθηκαν σε ομαδική συμβουλευτική για ένα χρόνο.

Η συμβουλευτική εστίασε σε πρακτικούς τρόπους ελέγχου της εμπειρίας τους, όπως μείωση στρες, κοινωνική στήριξη, διατροφή και άσκηση, έλεγχο χρόνου, επίλυση προβλημάτων και διεκδικητική επικοινωνία.

Αρχικός στόχος ήταν να δουν οι ερευνητές αν η συμβουλευτική θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο στο μαστό και την υποτροπή του καρκίνου και οι ερευνητές υποδεικνύουν ότι μπόρεσε.

Οι ερευνητές αποφάσισαν να παρακολουθούν τις γυναίκες για να διαπιστώσουν αν η συμβουλευτική είχε διαρκή επίδραση στην επιβίωση, σε σύγκριση με 75 ασθενείς της ομάδας ελέγχου που δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα.

Δυο χρόνια μετά τη διάγνωση και ένα μετά την αγωγή, ζητήθηκε από τις 160 γυναίκες να συμπληρώσουν λίστα σκέψεων όπου κατέγραφαν τρόπους που η ζωή τους είχε αλλάξει ως αποτέλεσμα της νόσου.

Κατέγραψαν αλλαγές και στη συνέχεια τις χαρακτήρισαν ως θετικές, αρνητικές ή ουδέτερες.

Για παράδειγμα, μια γυναίκα θα μπορούσε να πει ότι αυτή και ο σύζυγός της ήρθαν πιο κοντά ως αποτέλεσμα της αγωγής ή ότι δεν έλαβαν τη στήριξη που περίμεναν από ορισμένους ανθρώπους.

Επιζήσασες που υποβλήθηκαν σε συμβουλευτική κατέγραψαν 13 θετικές αλλαγές που τους συνέβησαν σε σύγκριση με 10 της ομάδας ελέγχου.

Η Νάνσυ βλέπει τον καρκίνο μαστού ως κάτι που έφερε πολλά θετικά στη ζωή της. Το ταξίδι άνοιξε την καρδιά και το μυαλό της για το πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει την εμπειρία για να βοηθήσει άλλους και πιθανόν να τους εκπαιδεύσει.

Βρέθηκε με βελτιωμένη  ικανότητα να κρατά τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.

Ξαφνικά, τα πράγματα που την εκνεύριζαν δεν ήταν πια σημαντικά. Τη βοηθά να θυμάται ότι ποτέ δεν ξέρει κάποιος τι περνούν άλλοι όταν αλληλοεπιδρούν με ανθρώπους.

Υπάρχει μεγάλη υπομονή και είναι δώρο, επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες.

Σχολιάζοντας την έρευνα, η Stordahl δήλωσε ότι ο κοινός νους λέει ότι ασθενείς θα πρέπει να χρησιμοποιούν στήριξη για την αντιμετώπιση, συναισθηματική ευεξία, άθληση και σεξουαλική δυσλειτουργία αλλά συνήθως αυτό δεν συμβαίνει.

Ωστόσο, είναι μεγάλο ρίσκο να εικάζουμε ότι επειδή κάποιος κάνει θετικές αλλαγές στον τρόπο ζωής του, τις σχέσεις του ή αλλού η εμπειρία με τον καρκίνο είναι θετική. Δεν συμφωνεί με αυτό.

Είναι φυσιολογικό να βρίσκουν οι άνθρωποι νόημα στην εμπειρία καρκίνου ενώ ακόμα παραδέχονται ότι είναι φοβερή δοκιμασία, δήλωσε η Sarah Cassidy, του Cancer Hope Network.

Βρίσκοντας οφέλη μετά την αγωγή, στο νέο φυσιολογικό, δεν σημαίνει ότι δεν συνέβαιναν άλλα δύσκολα πράγματα.

Η Ellen, που επέζησε από καρκίνο τραχήλου πέρασε από διάφορες επιπλοκές.

Είδε ότι έχοντας γίνει εθελόντρια και βοηθώντας άλλους στην εμπειρία τους ήταν βοηθητικό.

Ο Dr. Charles Shapiro, δήλωσε ότι μπορεί να φανταστεί ότι η παρέμβαση είχε μακροπρόθεσμη επίδραση στα θετικά θέματα της ζωής και επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Health Psychology.

Πηγές:
Health Psychology.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πόσα βήματα την ημέρα πρέπει να κάνουν όσοι έχουν γενετική προδιάθεση για να αποφύγουν την παχυσαρκία [μελέτη]
Καταδικάστηκαν ιδιοκτήτες Γηροκομείου για τον θάνατο 66χρονου τετραπληγικού
Προκαλεί ο ιός των κονδυλωμάτων πρόβλημα στην καρδιά;