Η Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) που χαρακτηρίζεται από καταστροφή μυελίνης και αξονική βλάβη στον εγκέφαλο, τα οπτικά νεύρα και τον νωτιαίο μυελό.
Περίπου 2,8 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από ΠΣ παγκοσμίως. Η μέση ηλικία εμφάνισης ΠΣ είναι τα 32 έτη και υπάρχουν τουλάχιστον δύο φορές περισσότερες γυναίκες από άνδρες με ΠΣ συνολικά.
Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τύποι ΠΣ :
- κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο (CIS)
- υποτροπιάζουσα- διαλείπουσα ΠΣ (relapsing- remitting multiple sclerosis, RRMS)
- δευτερογενώς προϊούσα ΠΣ (secondary progressive multiple sclerosis, SPMS) και
- πρωτοπαθώς προϊούσα ΠΣ (primary progressive multiple sclerosis, PPMS)·
Οι διάφορες μορφές ΠΣ μπορούν να διακριθούν με βάση το εάν ένας ασθενής εμφανίζει υποτροπές (σαφώς καθορισμένα οξέα φλεγμονώδη επεισόδια επιδεινούμενης νευρολογικής λειτουργίας) ή / και εάν εμφανίζει πρόοδο νευρολογικής βλάβης και αναπηρίας από την έναρξη της νόσου.
Relapsing forms of MS (RMS): CIS, RRMS and active SPMS4
Κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο (CIS): Αυτό ορίζεται ως ένα πρώτο επεισόδιο νευρολογικών συμπτωμάτων που διαρκεί τουλάχιστον 24 ώρες και προκαλείται από φλεγμονή ή απομυελίνωση στο ΚΝΣ5
Υποτροπιάζουσαδιαλείπουσα ΠΣ (RRMS): Από τα άτομα με ΠΣ το 85% αρχικά διαγιγνώσκεται με RRMS, που χαρακτηρίζεται από σαφώς καθορισμένα επεισόδια υποτροπών και ύφεσης (περιόδους μερικής ή πλήρους ανάρρωσης).Επειδή το ταξίδι κάθε ασθενούς είναι μοναδικό, η συχνότητα, η σοβαρότητα και η διαρκείας επίδραση των νέων συμπτωμάτων από υποτροπές μπορεί να διαφέρουν. Η υποκείμενη προοδευτικότητα μπορεί να συμβεί ακόμα και αν δεν υπάρχουν ενδείξεις υποτροπής.
Ενεργή δευτερογενώς προϊούσα ΠΣ (Active SPMS): Έως και το 80% των ασθενών με RRMS θα αναπτύξουν SPMS. Η SPMS με ενεργότητα χαρακτηρίζεται από λειτουργικές και γνωστικές αλλαγές με την πάροδο του χρόνου, παρουσία υποτροπών, που οδηγούν σε προοδευτική συσσώρευση νευρολογικής αναπηρίας. Η συχνότητα των υποτροπών μπορεί επίσης να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου.
Πώς παρακολουθείται η εξέλιξη της νόσου;
Αρκετές διαφορετικές παράμετροι χρησιμοποιούνται συνήθως σε κλινικές δοκιμές για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου και για την αξιολόγηση της επίδρασης πιθανών νέων θεραπειών.
Απεικόνιση βλαβών
Με την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (μαγνητική τομογραφία) μπορεί να αξιολογηθεί η δραστηριότητα της νόσου στον εγκέφαλο ανιχνεύοντας περιοχές φλεγμονής και ουλών, ή βλάβες.
Υποτροπές
Με τον ετησιοποιημένο ρυθμό υποτροπών υπολογίζεται ο μέσος αριθμός υποτροπών που βίωσε μια ομάδα ασθενών ανά χρόνο.
Επιδείνωση αναπηρίας
Μια συνεχής αλλαγή στη βαθμολογία διευρυμένης κλίμακας κατάστασης αναπηρίας ενός ατόμου (Expanded Disability Status Scale, EDSS), η οποία ποσοτικοποιεί την αναπηρία, μπορεί να θεωρηθεί επιβεβαιωμένη επιδείνωση της αναπηρίας, ένα μέτρο που βοηθά στον προσδιορισμό της προοδευτικότητας της νόσου με την πάροδο του χρόνου.
Θεραπεία
Παρά τη διαθεσιμότητα αρκετών θεραπειών που τροποποιούν τη νόσο για τη θεραπεία της RMS, η πλειονότητα των ατόμων με RMS συνεχίζει να αντιμετωπίζουν δραστηριότητα της νόσου. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η έγκαιρη έναρξη μιας θεραπείας υψηλής αποτελεσματικότητας για την ΠΣ μπορεί να βελτιώσει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Τα Β-κύτταρα είναι γνωστό ότι παίζουν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών - όπως η RMS - και αποτελούν βασικό στόχο στην παθογένεση της ΠΣ. Οι θεραπείες έναντι Β κυττάρων, οι οποίες συνδέονται με τα Β-κύτταρα που σχετίζονται με τη νόσο στη ΠΣ και τα καταστρέφουν, βοηθούν στην καταστολή του καταρράκτη των ανοσολογικών συμβάντων που συμβάλλουν στη δραστηριότητα της ΠΣ.
Πηγές:
Novartis Hellas
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}