Η αγάπη για τη φύση είναι κληρονομική σε έναν βαθμό

Η αγάπη ενός ανθρώπου για τη φύση και η τάση του να επισκέπτεται φυσικά μέρη είναι κληρονομικά χαρακτηριστικά, αναφέρει μεγάλης κλίμακας έρευνα σε Βρετανούς διδύμους.

Επικεφαλής της έρευνας ήταν η Chia-chen Chang, του National University of Singapore, και τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο PLOS Biology.

Οι ερευνητές ρώτησαν 1.153 ζεύγη διδύμων για το πώς ένιωθαν στη φύση. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν την οικειότητα με τη φύση και την επιθυμία να βρίσκονται σε αυτή, καθώς και το πόσο συχνά επισκέπτονταν φυσικά μέρη, όπως δημόσια πάρκα και ιδιωτικούς κήπους.

Ανακάλυψαν ότι μονοζυγωτικοί δίδυμοι ήταν πιο όμοιοι στον προσανατολισμό τους προς τη φύση και στο πόσο συχνά την επισκέπτονταν σε σύγκριση με διζυγωτικούς.

Η κληρονομικότητα κυμαινόταν από 46% για τον προσανατολισμό προς τη φύση έως το 34% για τη συχνότητα  επίσκεψης σε κήπους, υποδεικνύοντας μέτρια επίδραση γενετικών παραγόντων στο πώς ήταν η εμπειρία των ανθρώπων στη φύση.

Ωστόσο, περιβαλλοντικοί παράγοντες εξηγούσαν περισσότερο από το ήμισυ των διαφορών μεταξύ ανθρώπων.

Άνθρωποι που ζούσαν σε αστικό περιβάλλον έτειναν να έχουν λιγότερες εμπειρίες με τη φύση λόγω, για παράδειγμα, προορισμένης πρόσβαση σε κήπους.

Η κληρονομικότητα επίσης μειωνόταν με την ηλικία, κάτι που υποδεικνύει ότι γενετικοί λόγοι μπορεί να επηρεάζουν λιγότερο καθώς μεγαλώνει κάποιος και έχει την εμπειρία μοναδικών περιβαλλοντικών καταστάσεων.

Το να περνά κάποιος χρόνο στη φύση έχει φανεί ότι βελτιώνει την ευεξία, αλλά διαφορετικοί άνθρωποι ωφελούνται από τη φύση διαφορετικά.

Αυτή η έρευνα δίνει τις πρώτες γενετικές ενδείξεις για γενετικό συστατικό στην προδιάθεση προς τη φύση και στην τάση επίσκεψης φυσικών τόπων,