Έρευνα: Τι εκτιμούν περισσότερο οι πελάτες ενός διαιτολογικού γραφείου

Στα πλαίσια της ερευνητικής δραστηριότητας του διαιτολογικού κέντρου που διευθύνω με στόχο τη βελτίωση της παροχής υπηρεσιών απώλειας βάρους και σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Leicester (University of Leicester, UK), εκπονήθηκε ερευνητική μελέτη με συμμετέχοντες 100 πελάτες του διαιτολογικού κέντρου από τη χρονική περίοδο 2007 ως τη χρονική περίοδο 2010.

Ο στόχος της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί η αξία της παροχής αδυνατίσματος. Με τον όρο ‘αξία’ εννοούμε τα οφέλη για τα οποία πληρώνει ο πελάτης προκειμένου να λάβει υπηρεσίες αδυνατίσματος προς την θυσία που κάνει για αυτές τις υπηρεσίες την ίδια χρονική περίοδο (Ronnback A., Witell L 2009).

Στη συγκεκριμένη μελέτη συμμετείχαν 100 υγιή άτομα ηλικίας 18-69 ετών με απώλεια βάρους 1 έως 24 κιλά. Οι συμμετέχοντες απάντησαν ανώνυμα σε ένα ερωτηματολόγιο τύπου Likert με 25 ερωτήσεις, 5 για κάθε παράγοντα αξίας που εκτιμήθηκε.

To χαμηλότερο σκορ για κάθε παράγοντα αξίας ήταν το 5 και αντιστοιχούσε στη μεγαλύτερη εκτίμηση του παράγοντα από τους πελάτες. Αντίστοιχα το υψηλότερο σκορ (25) αντιστοιχούσε στη χαμηλότερη εκτίμηση του παράγοντα αξίας από τους πελάτες.

Οι παράγοντες αξίας που εκτιμήθηκαν για την παροχή υπηρεσιών αδυνατίσματος ήταν η διαιτολογική γνώση, η επικοινωνία, η χρήση τεχνολογίας, το brand image και η εμφάνιση διαιτολόγου και διαιτολογικού γραφείου.

Οι παράγοντες που αξιολογήθηκαν ως θυσία που γίνεται από τον πελάτη ήταν ο χρόνος (π.χ. χρονική διάρκεια ραντεβού, χρόνος μετάβασης προς το διαιτολογικό γραφείο), τα χρήματα (το κόστος της παροχής) και η δυνατότητα να τρώνε κατά βούληση ότι επιθυμούν.

Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας παραμετρική στατιστική με τη βοήθεια του προγράμματος SPSS v. 17.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η διαιτολογική γνώση ήταν η πιο σημαντική παράμετρος αξίας για τους πελάτες του διαιτολογικού κέντρου, αφού συγκέντρωσε το χαμηλότερο σκορ (10.42±1.97), ενώ η τεχνολογία συγκέντρωσε το υψηλότερο σκορ (14.24±2.97), συνεπώς αξιολογήθηκε ως η παράμετρος με τη λιγότερη αξία.

Ωστόσο η ανάλυση συσχετισμών έδειξε ότι οι πιο μορφωμένοι πελάτες ήθελαν περισσότερη χρήση τεχνολογίας στη διαιτολογική παροχή (r= -0.35, P=0.01).

Οι γυναίκες εκτιμούν περισσότερο από ότι οι άντρες την παράθεση διαιτολογικής γνώσης κατά τη διάρκεια της διαιτολογικής συνάντησης (10.06±2.05 vs 11±2.33, P=0.039), ενώ οι μεσήλικοι πελάτες 44-56 ετών εκτιμούν περισσότερο την επικοινωνία στις διαιτολογικές συναντήσεις (9.64±2.5, P=0.04).

Όσον αφορά στη θυσία που κάνουν οι πελάτες του διαιτολογικού κέντρου στην προσπάθειά τους να χάσουν βάρος, εκτιμήθηκε ότι αυτό που θυσιάζεται περισσότερο είναι η δυνατότητα των ατόμων να τρώνε κατά βούληση (70% του πληθυσμού).

Το 20% του πληθυσμού απάντησε ότι η μεγαλύτερη θυσία που κάνει προκειμένου να χάσει βάρος είναι η παραχώρηση ενός χρηματικού ποσού, ενώ μόλις το 10% απάντησε ότι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ο χρόνος που θυσιάζει για τις διαιτολογικές συναντήσεις.

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα αποτελέσματα της επιστημονικής μελέτης συνοψίζονται στις παρακάτω προτάσεις:

• Η διαιτολογική γνώση είναι η σημαντικότερη παράμετρος στην παροχή υπηρεσιών αδυνατίσματος.
• Στους πελάτες με το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο είναι χρήσιμο να παρουσιάζονται περισσότερες επιλογές για διαιτολογικές μετρήσεις, καθώς εκτιμούν περισσότερο τη χρήση τεχνολογίας.
• Οι γυναίκες εκτιμούν περισσότερο τη διαιτολογική γνώση από τους άντρες, συνεπώς χρειάζονται περισσότερη ανάλυση στις διατροφικές τους απορίες.
• Οι πελάτες μέσης ηλικίας χρειάζονται περισσότερο χρόνο για επικοινωνία από τους νεώτερους πελάτες που αρκούνται στα συνήθη σημεία της διαιτολογικής συνάντησης (όπως το ζύγισμα, η συζήτηση γύρω από το βάρος και οι μετρήσεις). Συνεπώς, ο διαιτολόγος θα πρέπει με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να είναι πιο επικοινωνιακός προκειμένου να χτίσει μια καλή επαγγελματική σχέση.
• Η μεγαλύτερη θυσία που αισθάνονται ότι κάνουν οι πελάτες ενός διαιτολογικού γραφείου είναι ο περιορισμός της ελεύθερης επιλογής τροφών. Αυτό είναι κάτι που ο κάθε διαιτολόγος θα πρέπει να έχει κατά νού έτσι ώστε να επιβραβεύει κατά καιρούς τους πελάτες του με τροφές που θα επιθυμούσαν στο διαιτολόγιό τους, έτσι ώστε η δίαιτα να μην φαίνεται μονότονη και στερητική.