Καρκίνος του προστάτη: Γονίδια προβλέπουν την επιβίωση

Συνδυασμός τριών γενετικών ανωμαλιών έχει σημαντική επίδραση στο χρόνο που ενδεχομένως θα επιβιώσουν ασθενείς με καρκίνο στον προστάτη, ανακοίνωσαν ερευνητές και γονιδιακές εξετάσεις ενδεχομένως θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να αποφασίσουν σχετικά με τις καλύτερες θεραπευτικές αγωγές.

Ερευνητές του Βρετανικού Ινστιτούτου για την Έρευνα στο Καρκίνο δήλωσαν ότι τα ευρήματα έδειξαν πως ασθενείς με καρκίνο θα πρέπει να εξετάζονται για συγκεκριμένους γονιδιακούς παράγοντες πριν αποφασίσουν οι γιατροί το πόσο επιθετική θα είναι η θεραπευτική αγωγή.

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο κοινός καρκίνος στους άντρες και ο δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στον άντρα παγκοσμίως.

Τα περισσότερα περιστατικά αναπτύσσονται με αργό ρυθμό και ενδεχομένως ποτέ δεν θα οδηγήσουν στο θάνατο του ασθενούς ή θα προκαλέσουν συμπτώματα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κάποιος ποιού ασθενούς ο όγκος θα εξαπλωθεί.

Η επικεφαλής της έρευνας, Alison Reid, δήλωσε πως η μελέτη έδειξε ότι ασθενείς που δεν έφεραν καμία από τρεις συγκεκριμένες γενετικές αλλαγές είχαν καλές προοπτικές, με ποσοστό 85,5% αυτών να ζουν 11 χρόνια μετά.

Όσοι έφεραν και τις τρεις γονιδιακές ανωμαλίες είχαν πολύ χειρότερη πρόγνωση. Μόνο το 13,7% αυτών ήταν ακόμα ζωντανοί μετά από 11 χρόνια.

Η ομάδα χρησιμοποίησε την τεχνική FISH (Φθορίζων in situ Υβριδισμός) για να αναλύσει δείγματα καρκίνου του προστάτη από 308 ασθενείς και να ερευνήσει για 3 γενετικές αλλαγές-απώλεια του γονιδίου PTEN και αναδιάταξη των γονιδίων ERG ή ETV1.

Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι οι διαγραφές του γονιδίου PTEN και μεταλλάξεις του ERG συμβαίνουν συχνά στον καρκίνο του προστάτη, αλλά η συνδυαστική επίδραση αυτών στην επιβίωση σε μεγάλη ομάδα ασθενών δεν είχε προηγουμένως εξεταστεί.

Η Reid δήλωσε ότι ποσοστό περίπου 6% των ασθενών της έρευνας είχε απωλέσει το γονίδιο PTEN και δεν είχε αναδιάταξη είτε του γονιδίου ERG είτε του ETV1. Αυτοί ήταν οι ασθενείς που αντιμετώπιζαν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από τη νόσο.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘British Journal of Cancer.’

Πηγές:
‘British Journal of Cancer.’