Σε σύγκριση με τη βάδιση δίχως υποβοήθηση, ομάδα ασθενών με ΧΑΠ βάδισαν πιο μακριά και ανέφεραν πως αισθάνονταν πολύ καλύτερα χρησιμοποιώντας τον περιπατητήρα αυτό.
«Δείξαμε ότι η χρήση του περιπατητήρα μπορεί να είναι ωφέλιμη για ασθενείς με μέτρια και προχωρημένη ΧΑΠ, σε ό,τι αφορά την υπαίθρια απόσταση και χρόνο βάδισης» δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Anouk W Vaes, από το Center of Expertise for Chronic Organ Failure, στο Horn.
«Όμως δεν ωφελούνται όλοι οι ασθενείς από τη χρήση του. Επομένως πιστεύουμε ότι οι ανάγκες, η ημερήσια χρήση και ο βαθμός αποδοχής από τους πάσχοντες από ΧΑΠ πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή ενός βοηθήματος βάδισης».
Η Vaes και συνάδελφοί της γράφουν στο περιοδικό «Respirology» ότι σύγκριναν τους περιπατητήρες με ποδήλατα τύπου draisine (δεν έχουν πετάλια) σε 15 άτομα με ΧΑΠ, διαπιστώνοντας ότι με τους περιπατητήρες μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς διακοπή πάνω από 1200 μέτρα αλλά με το draisine κάτω από 1000.
Επιπρόσθετα με τον περιπατητήρα άντεχαν σχεδόν 19 λεπτά περπάτημα αλλά με το draisine κάτω από 15.
Το περπάτημα είναι δύσκολο στα άτομα με ΧΑΠ γιατί η ασθένεια προκαλεί δύσπνοια και έτσι κουράζονται εύκολα, και όσο πιο προχωρημένη είναι, τόσο πιο δύσκολες οι μετακινήσεις.
Πηγές:
Respirology
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}