Καρδιοπάθεια μπορεί να "κρύβει" ο παρατεταμένος μεσημεριανός ύπνος

Ο παρατεταμένος ύπνος το μεσημέρι μπορεί να είναι προειδοποιητική ένδειξη για μελλοντικά καρδιολογικά προβλήματα και αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακού θανάτου, προειδοποιεί νέα έρευνα.

Όπως έδειξε, ο μεσημεριανός ύπνος που διαρκεί πάνω από 1 ώρα συνδέεται με αύξηση 34% στον κίνδυνο καρδιοπάθειας και 30% στον κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου.

Η νέα έρευνα βασίζεται σε 20 παλαιότερες, στις οποίες είχαν ενταχθεί πάνω από 313.000 εθελοντές. Περίπου οι δύο στους πέντε συνήθιζαν να κοιμούνται το μεσημέρι.

Οι επιστήμονες από το Guangzhou Medical University, στην Κίνα, ανακάλυψαν ότι η σύνδεση του μεσημεριανού ύπνου με τα καρδιαγγειακά προβλήματα ήταν ισχυρότερη στα άτομα πάνω από 65 ετών. Στους εθελοντές αυτούς ο κίνδυνος καρδιοπάθειας αυξανόταν 36% όταν κοιμόντουσαν πολύ το μεσημέρι. Αντίστοιχα, αυξανόταν 27% ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου.

Η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη και στις γυναίκες, που είχαν 31% μεγαλύτερη πιθανότητα καρδιοπάθειας και 22% μεγαλύτερη πιθανότητα θανάτου με τον παρατεταμένο μεσημεριανό ύπνο.

Τα νέα ευρήματα θα παρουσιαστούν στο διαδικτυακό ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (ESC).

«Αν πρόκειται να κοιμηθείτε το μεσημέρι, φροντίστε να μην ξεπεράσετε την 1 ώρα» συνέστησε ο κύριος ερευνητής Zhe Pan σε δηλώσεις του που φιλοξενούνται σε δελτίο Τύπου του συνεδρίου. «Για όσους όμως δεν συνηθίζουν τον μεσημεριανό ύπνο, δεν υπάρχουν πειστικά επιστημονικά δεδομένα για να τον αρχίσουν».

Παραδόξως, η έρευνα έδειξε ότι ο παρατεταμένος μεσημεριανός ύπνος απειλεί όσους κοιμούνται περισσότερες από 6 ώρες το βράδυ. Το εύρημα αυτό μοιάζει να αποκλείει τον φτωχό ύπνο το βράδυ ως πιθανή εξήγηση για τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε όσους κοιμούνται το μεσημέρι, λένε οι ερευνητές. Από την άλλη, βέβαια, ο επαρκής ύπνος το βράδυ δεν συνεπάγεται ότι είναι και ποιοτικός, διευκρινίζουν.

Ο Pan εκτιμά ότι ο πολύωρος ύπνος το μεσημέρι επηρεάζει αρνητικά τον οργανισμό επειδή συνδέεται με υψηλότερο επίπεδο φλεγμονής. Η χρόνια φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο στην έναρξη των καρδιαγγειακών προβλημάτων αλλά και στη χειρότερη έκβασή τους.