Η υπερκινητικότητα συνδέεται με τα τροχαία

Οι νεαροί ενήλικες που πάσχουν από σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας (ΣΕΠΥ) από την παιδική ηλικία μπορεί να έχουν αυξημένη πιθανότητα να εμπλακούν σε τροχαίο, αναφέρει νέα έρευνα.

Αντίθετα, όσοι παρουσίασαν μεγαλώνοντας μείωση των συμπτωμάτων της διαταραχής, δεν διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο, γράφουν επιστήμονες στο ιατρικό περιοδικό "Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry".

Η νέα έρευνα βασίσθηκε σε στοιχεία για 441 παιδιά με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας και 231 που δεν έπασχαν από αυτό. Οι ερευνητές τα παρακολούθησαν από την ηλικία των 7 ετών έως τα 25 τους χρόνια. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε έξι κέντρα των ΗΠΑ και ένα του Καναδά.

Στο πλαίσιό της οι επιστήμονες εξέτασαν τα συμπτώματα του συνδρόμου ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας και τα αρχεία οδήγησης για κάθε συμμετέχοντα. Ανέλυσαν ακόμα στοιχεία από το ιατρικό ιστορικό τους που αφορούσαν προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η εναντιωματική προκλητική διαταραχή (oppositional defiant disorder), η διαταραχή διαγωγής (conduct disorder), η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας (antisocial personality disorder) και η χρήση ουσιών κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή.

Τα στοιχεία έδειξαν ότι οι νεαροί ενήλικες είχαν λάβει άδεια οδήγησης σε παραπλήσια ηλικία και σε παραπλήσια ποσοστά, ανεξάρτητα από το αν είχαν σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας ή όχι. Ωστόσο σε όσους είχαν ιστορικό του συνδρόμου κατά την παιδική/εφηβική ηλικία, τα τροχαία ήταν 1,45 φορές περισσότερα απ' ό,τι για όσους δεν είχαν αυτό το ιστορικό.

Συνεχιζόμενα

Αντίστοιχα, στους νέους με συνεχιζόμενα συμπτώματα του συνδρόμου τα τροχαία ήταν 1,81 φορές περισσότερα.

"Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το ΣΕΠΥ συνδέεται με περισσότερες παραβάσεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίες, περισσότερες υπερβάσεις των ορίων ταχύτητας, περισσότερες αφαιρέσεις της άδειας οδήγησης και γενικότερα με πιο ριψοκίνδυνη συμπεριφορά κατά την οδήγηση", δήλωσε η κύρια ερευνήτρια δρ Arunima Roy, από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα, στον Καναδά.

"Οι κίνδυνοι αυτοί όμως είναι ακόμα πιθανότεροι όταν τα συμπτώματα του συνδρόμου επιμένουν μετά την ενηλικίωση. Επομένως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τους πάσχοντες και τον περίγυρό τους".