Συχνότητα σεξ στο γάμο

Ο γάμος είναι η σημαντικότερη πλευρά της ανθρώπινης αναγνώρισης και της συναισθηματικής ολοκλήρωσης δυο ανθρώπων που αλληλοεπίλεγονται με σκοπό την αμοιβαία μοναδικότητα της πίστης και τη διαχρονική βιωματική συντροφικότητα.

Καρπός αυτής της πορείας είναι ο κύκλος μιας ζωής που δημιουργείται και που ολοκληρώνεται μέσα από τις δύο σημαντικές πλευρές της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή της σεξουαλικότητας και της γονιμότητας.

Πολλές φορές όμως η σεξουαλική εικόνα ενός γάμου χάνει σημαντικά τον ρόλο της από τις συμπεριφορές που υιοθετούνται και από τους δύο συντρόφους μέσα στη συμβίωση, επιδρώντας αρνητικά στην επιθυμία και την έλξη για σεξουαλική επαφή.

Η σχέση τους, που πλέον αποκτά νομικό κύρος και επιβεβαιώνεται από το κοινωνικό περιβάλλον, πολύ συχνά βρίσκεται μπροστά σε μια εικόνα γκρίνιας, μιζέριας, έντασης, αλλά και παθητικής αδιαφορίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών μειώνεται, η ερωτική διάθεση συρρικνώνεται, το σεξ χάνει την ποιότητά του.

Πολλές φορές το κάλεσμα που γεννούν ο πόθος και η έλξη για τον σύντροφο ακυρώνεται μπροστά στον θυμό, στην απογοήτευση και στην άρνηση. Τα συναισθήματα αυτά κλέβουν ολοένα και πιο πολύ τη σεξουαλική παράσταση.

Με το πέρασμα του χρόνου, στο πάθος, στη φαντασία, στη σεξουαλική διέγερση μπορεί να παρεισφρήσει η συνήθεια, η επαναληψιμότητα, η εξοικείωση των σωμάτων, με αποτέλεσμα η σεξουαλική σπίθα, ο ενθουσιασμός και ο αισθησιασμός να φθείρονται.

Η φθίνουσα αυτή πορεία δε συνεπάγεται και ανώμαλη πτώση, καθώς η κοινή και συνεργατική αντιμετώπιση -και όχι η παραίτηση και η αλληλοχρέωση- των προκλήσεων ενός γάμου, όπως ο γονεϊκός ρόλος, οι οικογενειακές κρίσεις, το επαγγελματικό στρες, δημιουργεί ένα δίχτυ ασφαλείας το οποίο δε βασίζεται αποκλειστικά στο σεξ και αυτό είναι η συντροφικότητα.

Η συντροφικότητα είναι αυτή που σηματοδοτεί την αποδοχή του άλλου όπως είναι, την κατανόηση των προβλημάτων και των ελαττωμάτων του άλλου, που παρέχει τη δυνατότητα στους συντρόφους να είναι αληθινοί, αυθόρμητοι και ελεύθεροι να σκεφθούν και να δράσουν με αυθεντικό και όχι με υποκριτικό τρόπο.

Περικλείει ακόμη το θαυμασμό και την εκτίμηση για τα επιτεύγματά τους, την καλοπροαίρετη στάση στις επιλογές του καθενός, την ομοιότητα στη στάση και τον τρόπο που βλέπουν τη ζωή, το μοίρασμα των σκέψεων και των εμπειριών της ζωής, το νοιάξιμο, τον ερωτισμό, την τρυφερότητα και κυρίως την αίσθηση ότι όταν ο σύντροφος θα γυρίσει σπίτι του θα ξέρει ότι κάποιος άλλος που τον αγαπά τον περιμένει.

Έτσι όταν οι δύο σύντροφοι-εραστές επικοινωνούν μεταξύ τους και δεν περιορίζονται στον ατομικό τους μικρόκοσμο και στην στενότητα της ναρκισσιστικής τους οπτικής, τότε, πράγματι, ο γάμος φαίνεται να έχει μια θετική πρόγνωση ως προς την εξέλιξή του.

Αν οι δύο σύζυγοι κατανοήσουν ότι η συναισθηματική και σεξουαλική υγεία ενός γάμου δεν είναι αυτονόητη, αλλά κατακτιέται καθημερινά μέσα από την αμοιβαία προσπάθεια, το σεβασμό του συντρόφου, την εμπιστοσύνη και την ειλικρινή επικοινωνία, τότε η σχέση μέσα από το γάμο μπορεί να εξελιχθεί σε μια ουσιαστική σχέση ζωής και συντροφικότητας.