• Οι περισσότερες ‘δίαιτες’ είναι αναποτελεσµατικές και έχουν βραχυχρόνια αποτελέσµατα.
  • Δεν χάνουµε ‘πέντε κιλά σε δέκα µέρες’, όπως διαφηµίζουν τα διάφορα ινστιτούτα και οι δίαιτες που δηµοσιεύουν τα γυναικεία περιοδικά κάθε Μάιο και Ιούνιο. Ο οργανισµός πρέπει να χάσει 2-4 κιλά το πολύ τον µήνα. Τα περισσότερα είναι δυστυχώς µυς και νερό. Από το πόσους µύες έχουµε στο σώµα µας εξαρτάται τι καύσεις κάνουµε. Μπορεί δύο άνθρωποι της ίδιας ηλικίας, ίδιου ύψους και ίδιου βάρους να κάνουν διαφορετικές καύσεις. Οπότε ας µη µυθοποιούµε τη ζυγαριά.
  • Η µόνη ‘δίαιτα’ που αποδίδει µέχρι τώρα είναι µία δίαιτα εξατοµικευµένη και ισορροπηµένη, στα πρότυπα της µεσογειακής διατροφής, χωρίς υστερία και στέρηση, συνδυασµένη πάντοτε µε σωµατική δραστηριότητα.
  • ‘Χηµικές’ δίαιτες είναι οι λεγόµενες µονόπλευρες δίαιτες. Ποντάρουν στο ότι, αν δώσεις ορισµένα µόνο συστατικά, θα έχεις καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσµατα. Με τις χηµικές δίαιτες ‘χάνονται’ µύες και νερό, γεγονός εγκληµατικό, αφού το µόνο που πρέπει να χάσει ο παχύσαρκος είναι το λίπος. Όµως ταυτόχρονα υπάρχουν επιπτώσεις στα λιπίδια του αίµατος, στα νεφρά καθώς και σε άλλα όργανα.
  • Η παχυσαρκία είναι πολυπαραγοντική νόσος, έχει πλευρές οργανικές, ψυχολογικές, αισθητικές και πρέπει να αντιµετωπίζεται ολιστικά και µακροπρόθεσµα. Η ρύθµιση της πρόσληψης της τροφής µέσω των νευροπεπτιδίων του εγκεφάλου είναι καθοριστικής σηµασίας.
  • Η κληρονοµικότητα ευθύνεται κατά 30% περίπου για την παχυσαρκία. Άρα είναι ανώφελο για έναν άνθρωπο που προέρχεται από οικογένεια παχύσαρκων να προσπαθεί να εναρµονιστεί µε τα ‘πρότυπα’. Έναν άνθρωπο που έχει οικογένεια µε άτοµα που είναι 150 κιλά, δεν µπορούµε να έχουµε απαίτηση να τον κάνουµε 50, γιατί έτσι µας είπαν τα media...
  • Στην ιατρική κοινότητα δεν ισχύουν ‘ιδανικά’ βάρη, γιατί δεν υπάρχει ‘ιδανικός’ άνθρωπος. Υπάρχει ο λεγόµενος δείκτης µάζας σώµατος. Είναι το βάρος µας (σε kg) δια του ύψους (σε µέτρα) στο τετράγωνο και είναι επιθυµητό να είναι σε όλους από 18 έως 25 kg/m2. Παχύσαρκος είναι αυτός που έχει δείκτη µάζας σώµατος πάνω από 30kg/m2.
  • Υπάρχουν δύο µεγάλα είδη παχύσαρκων: αυτοί που έχουν κοιλιά (ανδροειδής παχυσαρκία ή ‘µήλο’) και αυτοί που έχουν περιφέρεια (γυναικοειδή παχυσαρκία ή ‘αχλάδι’). Αυτοί που είναι ανάγκη να χάσουν βάρος, είναι κυρίως όσοι έχουν λίπος στην κοιλιά, γιατί αυτό συνοδεύεται από σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, διαταραχές των λιπιδίων, καρδιαγγειακά νοσήµατα, άπνοια του ύπνου... Από την άλλη, το λίπος της περιφέρειας είναι µόνο αισθητικό πρόβληµα και δεν έχει συνήθως σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.
  • Οι αυξοµειώσεις του βάρους, το λεγόµενο ‘φαινόµενο γιο-γιο’, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για την υγεία. Το ‘γιο-γιο’ έχει αποδειχτεί ότι συνοδεύεται από κάψιµο των µυών, άρα πτώση του µεταβολισµού, επανάκτηση του βάρους και επιλεκτική εναπόθεση λίπους στην κοιλιά.

Πηγές:
Γράφει ο Δρ. Γεώργιος Πανοτόπουλος, Παθολόγος-Διατροφολόγος, Διευθυντής Τµήµατος Παχυσαρκίας, Διατροφής και Μεταβολισµού.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ζεαξανθίνη: Όσα πρέπει να ξέρουμε για το αντιοξειδωτικό των ματιών
Ξεκινά σε λίγες ημέρες το 14ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management
Ποια αντισυλληπτικά συνδέονται με πρόκληση όγκων στον εγκέφαλο