Αγγλικός όρος

depression

Ορισμός

1. Έμβύθιση,κοίλανση. Μια κοιλότητα ή μια χαμηλωμένη περιοχή.

2. Το χαμήλωμα ενός τμήματος, όπως η κάτω γνάθος.

3. Καταστολή· η μείωση μιας ζωτικής λειτουργίας, όπως είναι η αναπνοή.

4. Κατάθλιψη. Μια από τις πολλές διαταραχές της διάθεσης η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενδιαφέροντος ή ευχαρίστηση για τη ζωή.

Στις διαταραχές που συνδέονται με την κατάθλιψη περιλαμβάνονται η δυσθυμία, η διαταραχή μείζονος κατάθλιψης, οι σχιζοσυναισθηματικές διαταραχές, οι διπολικές διαταραχές, οι εποχιακές συναισθηματικές διαταραχές και η διαταραχές της διάθεσης που προκαλούνται από κατάχρηση ουσιών ή άλλες ιατρικές καταστάσεις. Η Oμάδα Μελέτης των Υπηρεσιών Πρόληψης των Η.ΠΑ. (U.S. Preventive Services Task Force) συστήνει τη διεξαγωγή προσυμπτωματικών ελέγχων στις εγκαταστάσεις πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και συμβατικά εργαλεία προσυμπτωματικού ελέγχου. Ένας απλός τρόπος προσυμπτωματικού ελέγχου για την κατάθλιψη είναι να ρωτάτε τους ασθενείς: (1) Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, νιώσατε πεσμένος, καταπτοημένος ή απελπισμένος; (2) Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, νιώσατε έλλειψη ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης για να κάνετε πράγματα;

Oι διαταραχές της κατάθλιψης είναι κοινές: για παράδειγμα, μία στις πέντε γυναίκες περίπου, ενδέχεται κάποια στιγμή στη ζωή τους να υποστούν μείζονα κατάθλιψη· ο επιπολασμός της μείζονας κατάθλιψης στους άνδρες είναι περίπου 1 στους 10. Η κατάθλιψη θεωρείται ότι αποτελεί την τέταρτη πιο σοβαρή ασθένεια σε ολόκληρο τον κόσμο σε ό,τι αφορά στο σύνολο της επιβάρυνσης που επιδέχεται η υγεία των ανθρώπων. Oι καταθλιπτικοί ασθενείς εμφανίζουν περισσότερες ιατρικές ασθένειες ενώ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας σε σχέση με τους ασθενείς που δεν πάσχουν από διαταραχές της διάθεσης.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Στα χαρακτηριστικά συμπτώματα των διαταραχών της κατάθλιψης περιλαμβάνεται η επίμονη θλίψη, η απελπισία ή τα συνεχή δάκρυα· έλλειψη ενέργειας (ή επίμονη κόπωση)· επίμονα αισθήματα ενοχής ή αυτοκριτικής· αίσθημα αναξιστητας· ευερεθιστότητα· ανικανότητα συγκέντρωσης· μειωμένο ενδιαφέρον στις καθημερινές δραστηριότητες· μεταβολές στην όρεξη ή το βάρος του σώματος· αϋπνία ή υπέρμετρος ύπνος· επαναλαμβανόμενες σκέψεις για τον θάνατο ή την αυτοκτονία. Τα συγκεκριμένα συμπτώματα οδηγούν σε διάχυτα ελλείμματα της κοινωνικής λειτουργικότητας.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Αποτελεσματικές στη θεραπεία των διαταραχών της κατάθλιψης είναι οι ψυχοθεραπείες, οι θεραπείες συμπεριφοράς, οι ηλεκτροσυσπαστικές θεραπείες («ηλεκτροσόκ») και τα ψυχοδραστικά φάρμακα.

ΠPOΣOΧΗ: Τα καταθλιπτικά άτομα που εκφράζουν αυτοκτονικές σκέψεις δεν πρέπει να μένουν μόνα τους, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε νοσηλεία.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝOΥΣ: O ασθενής αξιολογείται για αισθήματα αναξιστητας ή αυτόκατηγορίας, ανάρμοστης ενοχής, ενδιαφέροντος για τον θάνατο και απόπειρες αυτοτραυματισμού. Αξιολογείται το επίπεδο δραστηριότητας και κοινωνικοποίησης. Τα υγρά και η διατροφή που παρέχονται είναι επαρκή. Για τη διαχείριση της δυσκοιλιότητας που οφείλεται στα φάρμακα, προτείνονται διατροφικές παρεμβάσεις και αυξημένη σωματική δραστηριότητα· πιθανόν να απαιτείται βοήθεια στην περιποίηση και άλλες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη του ασθενούς στον εαυτό του και να ενθαρρυνθεί η αλληλεπίδραση, παρέχεται στον ασθενή μια οργανωμένη καθημερινότητα, που συμπεριλαμβάνει και τις μη συναγωνιστικές δραστηριότητες. Οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να δείχνουν στοργή και ενδιαφέρον στον ασθενή, να είναι αισιόδοξοι και να προσέχουν να μην είναι υπερβολικά εύθυμοι. Καθώς ο ασθενής εμφανίζει μεγαλύτερη ικανότητα να αρχίσει να φροντίζει τον εαυτό του, μειώνεται σταδιακά η υποστήριξη προς αυτόν. Οι θεραπείες με φάρμακα χορηγούνται και αξιολογούνται. Στα παραπάνω ενδέχεται να περιλαμβάνονται τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά (TCA) και εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI). Τα συγκεκριμένα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με συγκεκριμένες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως η παροχή συμβουλών γνωστικής συμπεριφοράς ή παροχή συνοπτικών ψυχοκοινωνικών συμβουλών.

Στην περίπτωση που απαιτηθεί ηλεκτροσυσπαστική θεραπεία (ECT), ο ασθενής ενημερώνεται ότι ενδέχεται να υποβληθεί σε μια σειρά αγωγών. Πριν από κάθε συνεδρία ECT, χορηγείται το συνταγογραφημένο αναισθητικό, ενώ τοποθετείται αεραγωγός από το στόμα ή την μύτη. Οι ζωτικές ενδείξεις παρακολουθούνται καιτο άτομο υποστηρίζεται μιλώντας του σε ήρεμο τόνο ή αγγίζοντάς τον απαλά. Μετά την ECT, γίνεται αξιολόγηση της διανοητικής του κατάστασης και της ανταπόκρισής του στην θεραπεία. Ο ασθενής ενδέχεται να αισθάνεται νωθρός και να παρουσιάζει παροδική αμνησία, όμως εντός 30 λεπτών προσανατολίζεται και έρχεται σε κατάσταση εγρήγορσης. Η περίοδος του αποπροσανατολισμού μεγαλώνει μετά από επαναλαμβανόμενες αγωγές.

Ετυμολογία

[Λατ. depressio, πίεση προς τα κάτω]

Υπώνυμος όρος

agitated depression
anaclitic depression
atypical depression
bipolar depression
double depression
endogenous depression
major depression
minor depression
postpartum depression
post-stroke depression
reactive depression
unipolar depression