Αγγλικός όρος

renal acidosis

Ορισμός

Οξέωση που οφείλεται είτε στην νεφρική ανεπάρκεια, στην οποία συσσωρεύονται στο σώμα φωσφορικά και θειικά οξέα και ανόργανα ανιόντα, είτε στην οξέωση των νεφρικών σωληναρίων.

Η οξέωση προκαλείται από την απώλεια των διτανθρακικών στα ούρα και την ανικανότητα των ούρων να αποβάλουν φωσφορικά και θειικά οξέα.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Η νεφρική οξέωση που προκαλείται από κάποιο από τα νοσήματα των νεφρικών σωληναρίων ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία είτε με διττανθρακικό νάτριο είτε με κιτρικά άλατα (π.χ. κιτρικό κάλιο). Για την αντιμετώπιση της οξέωσης της χρόνια νεφρικής ανεπάρκειας μπορεί να χρειαστεί θεραπεία με διττανθρακικό νάτριο ή με νεφρική κάθαρση με διαλύτη πλούσιο σε διττανθρακικό. Οι δίαιτες είναι προσαρμοσμένες για τους ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια προκειμένου να περιοριστεί η μεταβολική παραγωγή οξέων- αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με τον περιορισμό των διαιτητικά προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών. Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε κάλιο και φωσφόρο θα πρέπει επίσης να αποφεύγονται. Οι ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια θα πρέπει να παρακολουθούνται για το ενδεχόμενο να εμφανίσουν σημεία ή συμπτώματα νεφρικής οξέωσης, όπως της απώλειας της όρεξης για φαγητό, των μεταβολών στο επίπεδο συνείδησης ή των διαταραχών στον ρυθμό ή τον τύπο της αναπνοής. Στην παρακολούθηση των εργαστηριακών τιμών μπορεί να συμπεριλαμβάνεται η τακτική εκτίμηση των τιμών των αερίων αίματος, των ηλεκτρολυτών του ορού, τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα και τα επίπεδα της ουρίας και της κρεατινίνης του ορού. Ενδοφλεβίως χορηγούμενα υγρά χορηγούνται για την ενυδάτωση του ασθενούς.