Αγγλικός όρος

Graves′ disease

Ορισμός

[Robert James Graves, Ιρλανδός ιατρός, 1796-1853]. Mια διακριτή μορφή υπερθυρεοειδισμού που προκαλείται από την αυτοάνοση προσβολή του θυρεοειδή αδένα. Στην τυπική της μορφή προκαλεί διόγκωση του θυρεοειδή αδένα, ενώ μπορεί να προκαλέσει και οφθαλμικές διαταραχές (εξώφθαλμος, σύσπαση του άνω βλεφάρου, προσήλωση του βλέμματος και προκνημιαίο μυξοίδημα).

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν νευρικότητα, δυσανεξία στη ζέστη, διαρροϊκές κενώσεις, αϋπνία, διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, τρόμο, απώλεια βάρους, λείο δέρμα και λέπτυνση των τριχών.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Τα κλινικά σημεία και συμπτώματα (βρογχοκήλη, εξώφθαλμος) σε ασθενή με αυξημένα επίπεδα θυροξίνης και μειωμένη θυρεοειδοτράπο ορμόνη είναι διαγνωστικά της νόσου.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Τα φάρμακα τα οποία περιορίζουν την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών είναι αποτελεσματικά ως θεραπεία. Ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά ή να καταστεί ανενεργός με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Λαμβάνεται το ιστορικό στο οποίο καταγράφονται τα κλασικά συμπτώματα. Προσφέρεται βοήθεια, ώστε ο ασθενής να αντιμετωπίσει τη συνοδό ανησυχία και ενθαρρύνεται να περιορίσει στο ελάχιστο το συναισθηματικό και σωματικό στρες και να ισορροπήσει τις περιόδους δραστηριότητας και ανάπαυσης. Συστήνεται δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και πρωτεΐνες για να αντιμετωπιστεί ο αυξημένος καταβολισμός των πρωτεϊνών. Ο ασθενής διδάσκεται τα κατάλληλα μέτρα για να αντιμετωπίσει την αυξημένη θερμοκρασία του σώματος και τα γαστρεντερικά συμπτώματα (κοιλιακά άλγη, αυξημένη εντερική κινητικότητα)· καθώς και ασφαλείς τεχνικές για την προστασία των οφθαλμών του από τραυματισμό, συμπεριλαμβανομένων της συχνής εφύγρανσης του επιπεφυκότα με ισότονο κολύριο και της χρήσης γυαλιών ηλίου για την προστασία από το φως· και παρέχονται η κατάλληλη αγωγή και τα μέτρα ασφαλείας για τη θεραπεία με ιώδιο, βήτα αναστολείς, προ-πυλοθειουρακίλη και μεθιμαζόλη, σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες. Παρέχονται ειδικές οδηγίες για τη θεραπευτική χρήση του ραδιενεργού ιωδίου. Ο ασθενής προετοιμάζεται σωματικά και ψυχολογικά για το χειρουργείο, αν αυτό προγραμματιστεί, και παρέχεται η ειδική μετεγχειρητική φροντίδα για τη θυρεοειδεκτομή. Απαιτείται τακτική ιατρική παρακολούθηση για την ανίχνευση και τη θεραπεία του υποθυρεοειδισμού, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί δύο έως τέσσερις εβδομάδες μετά το χειρουργείο και μετά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Ο ασθενής ενημερώνεται για την πιθανή ανάγκη θεραπείας υποκατάστασης με θυρεοειδική ορμόνη εφόρου ζωής και θα πρέπει να φέρει πάντοτε μια ειδική ιατρική ταυτότητα και μια ποσότητα φαρμακευτικής αγωγής μαζί του.