Αγγλικός όρος

Raynaud′s disease

Ορισμός

[Maurice Raynaud, Γάλλος ιατρός 1834-1881]. Μια πρωτογενής αγγειοσυσπαστική νόσος των μικρών αρτηριών και αρτηριολίων. Η αιτία είναι άγνωστη. Υπάρχει μια υπερβολική αντίδραση σε αγγειοκινητικούς καθοριστές στο κρύο ή την ταραχή.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Οι ασθενείς έχουν διαλείπουσες αγγειοσυσπαστικές κρίσεις ποικίλης βαρύτητας και συχνότητας που επηρεάζουν τα δάκτυλα των χεριών αμφίπλευρα. Τα δάχτυλα των ποδιών σπανιότερα επηρεάζονται. Μεταβολές του χρώματος συμβαίνουν κατά σειρά, πρώτα λευκό (ωχρότητα, μετά κυανούν (κυάνωση) και μετά ερυθρό (υπεραιμία καθώς επιστρέφει η ροή του αίματος). Αρχικά, υπάρχει αιμωδία και αίσθηση κρύου. Κατά την ερυθρά φάση, οι ασθενείς μπορεί να έχουν αίσθημα παλμών και παραισθησία. Το φυσιολογικό χρώμα δέρματος επανέρχεται μετά την κρίση. Οι ασθενείς με νόσο μακράς διάρκειας είναι πιθανόν να αναπτύξουν ατροφία του δέρματος και των υποδορίων ιστών, εύθραυστα νύχια και ευκαιριακά έλκη του δέρματος και γάγγραινα.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Τα άτομα με αυτή τη νόσο πρέπει να διατηρούν θερμά τα άκρα τους φορώντας μάλλινα γάντια και κάλτσες. Πρέπει να αποφεύγουν επαφή με ψυχρά υλικά, και παρατεταμένη έκθεση σε ψυχρό περιβάλλον. Η χρήση του καπνού αντενδεικνύεται, λόγω της αγγειοσυσπαστικής δράσης της νικοτίνης. Αυξημένη υδροστατική πίεση και επομένως κυκλοφορία με έντονη άσκηση των ώμων μπορεί να είναι χρήσιμη. Αν οι κρίσεις είναι παρατεταμένες και συχνές, αγγειοδιασταλτικά φάρμακα συμπεριλαμβανομένων αναστολέων διαύλων ασβεστίου μπορεί να βοηθήσουν. Η συμπαθεκτομή για να προλαμβάνεται η αγγειοσύσπαση μπορεί να επιχειρηθεί, αλλά δεν είναι πάντοτε επιτυχής.

Υπώνυμος όρος

Raynaud′s phenomenon