Αγγλικός όρος

dry gangrene

Ορισμός

Παρατηρείται, όταν το νεκρωτικό τμήμα διαθέτει μικρή ποσότητα αίματος και παραμένει άσηπτο. Αυτό συμβαίνει, όταν αποφράσσονται οι αρτηρίες και όχι οι φλέβες,. Οι ιστοί ξηραίνονται και αποπίπτουν και η διαδικασία αυτή συνεχίζεται για εβδομάδες ή μήνες.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Η ξηρή γάγγραινα προκαλεί πόνο στα αρχικά στάδια. Το προσβεβλημένο μέλος είναι ψυχρό και μελανό και αρχίζει να ατροφεί. Αρχικά προσβάλλονται τα πιο απομακρυσμένα τμήματα και στη συνέχεια η νέκρωση επεκτείνεται κεντρικά. Ξηρή γάγγραινα παρατηρείται συνήθως σε αρτηριοσκλήρυνση που σχετίζεται με διαβήτη.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Τα ζητήματα της περίθαλψης των ασθενών με ξηρή γάγγραινα είναι παρόμοια με εκείνα των περιπτώσεων με ρευστοποιημένο υποκείμενο νεκρωτικό ιστό (υγρή γάγγραινα). Οι νεκρωμένοι ιστοί πρέπει να αφαιρούνται και να εξασφαλίζεται η κυκλοφορία στους εναπομείναντες ιστούς, προκειμένου να ξεκινήσει η επούλωση. Οι ηλικιωμένοι διαβητικοί ασθενείς με μικρο- και μακροαγγειακή νόσο μπορεί να εκδηλώνουν ήπιο πόνο, επειδή η περιφερική νευροπάθεια περιορίζει την αισθητικότητα. Η κατάσταση μπορεί να διαγνωσθεί μόνο επί υποψίας και για το λόγο αυτό, όλοι οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ή περιφερική αγγειακή νόσο πρέπει να δείχνουν τα πόδια τους στο γιατρό τους σε κάθε επίσκεψη. Η συνιστώμενη θεραπευτική τακτική συχνά περιλαμβάνει την αφαίρεση του γαγγραινώδους ιστού (ακρωτηριασμός). Όλοι οι εμπλεκόμενοι λειτουργοί της υγείας πρέπει να αναγνωρίζουν το δικαίωμα του ασθενούς να αρνηθεί τέτοιου είδους θεραπεία. Αφού ο ασθενής ενημερωθεί για τα οφέλη της επικείμενης θεραπείας και τους σοβαρούς κινδύνους που συνεπάγεται η άρνησή της (απώλεια του πάσχοντος μέλους) και θεωρείται ψυχικά υγιής, θα πρέπει να υποστηρίζεται ως προς τη λήψη της απόφασης του και η οικογένειά του να ενισχύεται ως προς την αποδοχή της. Το γαγγραινώδες μέλος πρέπει να διατηρείται καθαρό και ξηρό και να προστατεύεται όσο το δυνατό περισσότερο από τραυματισμούς ή λοιμώξεις. Οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορεί να επιβάλλουν τη συμμετοχή ψυχιάτρου, ψυχολόγου και ενός κοινωνικού λειτουργού που θα επιλέξει ο ασθενής.

Κύριος όρος

gangrene