Οι δυνατότητες της Ομοιοπαθητικής προσφέρονται κατεξοχήν για την υποστήριξη του οργανισμού των καρκινοπαθών και για μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση του ασθενή μέσα σε ένα Ιπποκρατικό πλαίσιο. Στη διαδικασία αυτή η Ομοιοπαθητική μπορεί να χρησιμοποιείται παράλληλα με τη Συμβατική Ιατρική υποβοηθώντας τις γνωστές καθιερωμένες θεραπείες (χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, υπερθερμία, χειρουργικές επεμβάσεις, κ.α).

Ο ρόλος της Ομοιοπαθητικής στις παθήσεις αυτές είναι η ψυχολογική στήριξη των ασθενών σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα της ψυχο-ογκολογίας, η ενίσχυση των μηχανισμών άμυνας του οργανισμού σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα της ανοσολογίας και η υποβοήθηση των ομοιοστατικών μηχανισμών σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα της παθολογικής φυσιολογίας.

Η Ομοιοπαθητική αγωγή γίνεται με κάψουλες, των οποίων το περιεχόμενο διαλύεται υπογλώσσια χωρίς να χρειάζεται να καταποθούν και χωρίς να επιβάλλονται κάποιοι περιορισμοί στον τρόπο ζωής. Τα Ομοιοπαθητικά σκευάσματα δεν περιέχουν ενεργά χημικά συστατικά, δρουν μέσω αποτυπωμένης στα μόρια του νερού βιοφυσικής πληροφορίας και ως εκ τούτου στερούνται οιασδήποτε παρενέργειας, όπως αυτές που συνήθως συνοδεύουν τα χημικά φάρμακα, αλλά και χορηγούνται χωρίς κίνδυνο και σε ασθενείς με σοβαρές βλάβες ζωτικών οργάνων (π.χ ήπαρ, νεφροί, κ.α).

Η αντιμετώπιση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας, όπως και η ποιότητα ζωής, είναι δυο ακόμη πολύ σπουδαίες εφαρμογές της Ομοιοπαθητικής στους ασθενείς με κακοήθη νεοπλασματική νόσο.

Η Ομοιοπαθητική, σαν συμπληρωματική αλλά πολύ ουσιαστική αγωγή, θα πρέπει να ξεκινάει αμέσως μετά τη φάση αποκατάστασης, η οποία ακολουθεί την χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις που χειρουργούνται. Σε όσες περιπτώσεις κρίνονται από τους ειδικούς ιατρούς ως ανεγχείρητες, η Ομοιοπαθητική δίνεται ευθύς εξαρχής και παράλληλα με την όποια χημειοθεραπευτική ή ακτινοθεραπευτική αγωγή, όπως και στις περιπτώσεις στις οποίες η χημειοθεραπεία ή/και η ακτινοθεραπεία ακολουθεί μια χειρουργική επέμβαση εξαίρεσης του όγκου.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι ασθενείς να εγκαταλείπουν οποιαδήποτε κλασική (συμβατική) θεραπεία, που τους έχει συστήσει ο αρμόδιος ειδικός κλινικός ιατρός, ο οποίος έχει και τον αποκλειστικό λόγο αλλά και την ευθύνη για την ιατρική θεραπεία, θα πρέπει όμως να είναι και απολύτως ενήμεροι για τις πιθανές παρενέργειες των θεραπειών αυτών.

Σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η εμπεριστατωμένη μελέτη τόσο του Ιστολογικού υλικού (βιοψίες, χειρουργικά παρασκευάσματα, κτλ) όσο και του πλήρους ιστορικού και από πλευράς του Παθολογοανατόμου, για τη διερεύνηση και αποσαφήνιση των αιτίων και της παθογένειας της ανάπτυξης καρκίνου σε κάθε μια ξεχωριστή περίπτωση.

Αυτή η διερεύνηση είναι καθοριστικής σημασίας για τη συνολική και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του κάθε περιστατικού από τον αρμόδιο ειδικό κλινικό ιατρό. Η διερεύνηση, μάλιστα, του ιστορικού γίνεται πολύ πιο αποδοτική όταν σαν μέθοδος ανάλυσης του ιστορικού χρησιμοποιείται η Ομοιοπαθητική, με το πλουσιότατο αναλυτικό υλικό της.

Τέλος, η παράλληλη εφαρμογή της Ομοιοπαθητικής με τις κλασικές ογκολογικές θεραπευτικές είναι από πολλών ετών δοκιμασμένη και επιτυχημένη στα Συστήματα Υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως στη Γερμανία, στη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία, όπου και ενθαρρύνεται και υποστηρίζεται από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΠΟΥ: Περίπου 51 εκατομμύρια ζωές σώθηκαν στην Αφρική λόγω των εμβολιασμών τα τελευταία 50 χρόνια
ΗΠΑ: Δεύτερη μεταμόσχευση νεφρού γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε ασθενή
Αγχώδης τύπος προσκόλλησης: Πώς επηρεάζονται οι σχέσεις