Αν χάσατε πρόσφατα ένα αγαπημένο σας άνθρωπο, τότε τα συναισθήματά σας μάλλον έχετε παρατηρήσει ότι δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να διαχειριστείτε. Την μια μέρα η θλίψη μπορεί να είναι τεράστια, για να ξυπνήσετε ανανεωμένοι την επόμενη, μόνο για να ξαναπέσετε το βράδυ. Μπορεί να έχετε αρχίσει να αμφισβητείτε πράγματα στη ζωή σας αλλά και να σας πιάνουν σκέψεις ιδιαίτερα φιλοσοφικές που δεν είναι για κάθε ώρα της ημέρας.

Και όλα αυτά είναι εξωφρενικά φυσιολογικά και ανθρώπινα. Το πένθος δεν είναι ακριβώς κάτι που “επεξεργάζεται” ο εγκέφαλός μας, όσο κάτι που ξεπερνά. Το αν θα βγούμε από αυτό πιο δυνατοί, με περισσότερη γνώση – ή οποιαδήποτε άλλο εμψυχωτικό ψέμα μπορεί να ειπωθεί – δεν μας αφορά. Οι συνθήκες που ο καθένας μας βιώνει το πένθος είναι 100% προσωπικές, αλλά ευτυχώς υπάρχει κάτι που όλοι μας βιώνουμε κοινό: Ακούμε ότι “όλα θα πάνε καλά”.

Ας αποδεχτούμε, λοιπόν, ότι όλα δεν πάνε καλά και ας πούμε πέντε κουβέντες για το πένθος χωρίς να προσποιούμαστε, αλλά και χωρίς να απελπιζόμαστε.

Χρόνος για τον εαυτό μας

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι χάσαμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Ο χαμός ενός ανθρώπου δεν είναι η στιγμή που πεθαίνει, ούτε η κηδεία του. Είναι κάθε καινούρια στιγμή που θα ανακαλύπτουμε τρόπους που η απώλειά του αλλάζει την καθημερινότητά μας. Κάποιες φορές, αυτές οι στιγμές δεν σταματούν να έρχονται, και κάποιες φορές τις συνηθίζουμε. Κάποιες φορές σταματούν να έρχονται νωρίς. Ο έλεγχος που έχουμε πάνω σε αυτή την διαδικασία; Μηδενικός. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναγνωρίζουμε αυτά τα συναισθήματα και να μην τα αντιμετωπίζουμε ποτέ ως ξένα ή εχθρικά. Η λύπη δεν είναι εχθρός. Αν μη τι άλλο, η λύπη δείχνει πόση αγάπη υπήρχε πριν.

Λύπη και άλλα συναισθήματα

Δεν πιστεύουμε αναγκαστικά ότι το πένθος είναι ένα καινούριο συναίσθημα. Μπορεί να φέρει στην επιφάνεια πρωτόγνωρες πλευρές γνωστών συναισθημάτων, πολύ συγκεκριμένα είδη θλίψης και απώλειας για τον καθένα, αλλά και να εισχωρήσει σε χαρούμενες στιγμές. Θα υπάρξει οργή, θα υπάρξει άγχος και μπέρδεμα, θα υπάρξουν και στιγμές περισυλλογής που θα καταλήξουν – με τρόπους που κανένας ειδικός δεν θα καταφέρει να εξηγήσει ποτέ – σε δάκρυα αλλά και χαμόγελο.

Ο χρόνος θεραπεύει, αλλά πόσος χρόνος ακόμα;

Ξανά, δεν υπάρχει απάντηση που να μπορούμε να δώσουμε εμείς. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει βιασύνη. Είτε επειδή νιώθουμε ότι η καθημερινή μας ζωή πηγαίνει πίσω από αυτό, είτε επειδή απλώς δεν αντέχουμε να ζούμε με τη θλίψη, το πένθος είναι μια διαδικασία και σταδιακά θα γίνει πιο υποφερτό. Αν μερικούς μήνες μετά τον χαμό του αγαπημένου σας προσώπου δυσκολεύεστε ακόμα να σηκωθείτε από το κρεβάτι, ίσως θα ήταν η κατάλληλη στιγμή να μιλήσετε σε κάποιον ειδικό, αλλά δεν είναι σωστό να έχετε την απαίτηση από τον εαυτό σας να ξεφύγει από το πένθος μέσα σε μία εβδομάδα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ποιες χώρες θεωρούνται κορυφαίες στον ιατρικό τουρισμό
Απειλή για εγκύους και νεογνά η αύξηση της θερμοκρασίας [ελληνική μελέτη]
Οι υγειονομικοί συμμετέχουν στην πανελλαδική απεργία της Τετάρτης