Τα μέτρια έως σοβαρά κρανιοεγκεφαλικά τραύματα ενδέχεται να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κακοήθων όγκων στον εγκέφαλο. Αμερικανοί επιδημιολόγοι αναφέρουν στο "JAMA Network Open" μια αύξηση των γλοιωμάτων μετά από τέτοιου είδους τραυματισμούς.

Οι μηχανικοί τραυματισμοί των ιστών δεν συγκαταλέγονται στους καθιερωμένους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο. Αναφορές περιπτώσεων ατόμων που ανέπτυξαν γλοίωμα στην ίδια θέση μετά από τραυματισμό στο κεφάλι, υποδηλώνουν ότι η κατάσταση στον εγκέφαλο μπορεί να είναι διαφορετική.

Σε πειραματικές μελέτες σε ποντίκια και ανθρώπους, παρατηρήθηκε αντιδραστικός πολλαπλασιασμός των αστροκυττάρων, που είναι τα αρχικά κύτταρα των γλοιωμάτων, μετά από δομικό εγκεφαλικό τραύμα.

Σε βετεράνους του πολέμου του Αφγανιστάν από τις ΗΠΑ, μετά από μέτρια έως σοβαρά κρανιοεγκεφαλικά τραύματα, η συχνότητα εμφάνισης κακοήθων όγκων στον εγκέφαλο ήταν σχεδόν διπλάσια.

Σύμφωνα με μια μελέτη στο "JAMA Network Open", μετά από ανοιχτά εγκεφαλικά τραύματα, διαγνώστηκαν ακόμη και 3 φορές πιο συχνά.

Δεδομένου ότι οι στρατιώτες στον πόλεμο εκτίθενται και σε άλλες δυνητικά καρκινογόνες τοξίνες (όπλα, καυσαέρια), τα αποτελέσματα δεν μπορούν να μεταφερθούν απαραίτητα στον πολιτικό τομέα.

Μια ομάδα με επικεφαλής τον Saef Izzy από το Brigham and Women’s Hospital στη Βοστώνη αξιολόγησε τα δεδομένα του τοπικού δικτύου κλινικών.

Από 75.679 πολίτες με κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μέσης ηλικίας 54 ετών, 309 νόσησαν από γλοίωμα κατά τα επόμενα 7,2 χρόνια. Στο σύνολο της ομάδας, η επίπτωση δεν ήταν υψηλότερη από ό,τι σε μια ομάδα ελέγχου προσαρμοσμένη ως προς την ηλικία.

Αντίθετα, στους ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή νόσο παρατηρήθηκε αύξηση. Εδώ, 87 από τους 14.944 πολίτες (0,6 %) νόσησαν από όγκο στον εγκέφαλο 3 έως 5 χρόνια μετά τον εγκεφαλικό τραυματισμό, έναντι 314 (0,4 %) στην ομάδα ελέγχου. Ο Izzy υπολογίζει έναν λόγο κινδύνου 1,67, ο οποίος ήταν σημαντικός.

Μια μετα-ανάλυση που περιελάμβανε δεδομένα από 2 άλλες κλινικές (University of California Health Data Warehouse και Northwestern Medicine) επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα.

Η μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει τη σχέση.

Μεταξύ των περιορισμών είναι, για παράδειγμα, το γεγονός ότι οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να λάβουν υπόψη την έκθεση στην ακτινοβολία στην οποία υποβάλλονται οι τραυματίες λόγω των ακτινογραφιών και των αξονικών τομογραφιών μετά το τραύμα.

Η ιονίζουσα ακτινοβολία είναι ο μοναδικός και, ως εκ τούτου, ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη γλοιωμάτων.

Πηγές:
JAMA Network Open

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ι. Βαρδακαστάνης: Το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται και να διεκδικεί
Ενδυνάμωση των ασθενών: Καμπάνια ευαισθητοποίησης για την ενίσχυση υιοθέτησης της περιτοναϊκής κάθαρσης στην Ελλάδα
Πνευμονία: Βακτηριακό ένζυμο είναι πιθανό να προκαλεί μοιραίες καρδιακές επιπλοκές [μελέτη]