Στο φαινόμενο της εξέλιξης του νέου κορωνοϊού με άλματα, αναφέρεται ο Γκίκας Μαγιορκίνης, με άρθρο του στο Iatronet.

Γνωστός από τις τακτικές του εμφανίσεις στην εβδομαδιαία ενημέρωση για την επιδημία, ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας, είναι άριστος γνώστης της εξελικτικής μηχανής των μεταλλάξεων του κορωνοϊού. Είναι επιστημονικός συντονιστής του Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Ρετροϊών, στο Τμήμα Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Όπως εξηγεί, η εξέλιξη του ιού μπορεί να γίνει με άλματα, μέσω μίας διαδικασίας που είναι γνωστή ως "ανασυνδυασμός". Πώς υλοποιείται αυτή η διαδικασία και υπό ποιες συνθήκες. Ο καθηγητής το εξηγεί στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του, που ακολουθεί:

"Μία από τις μεγαλύτερες αντιπαραθέσεις στη σύγχρονη ιολογία (αλλά και βιολογία γενικότερα), παραμένει κατά πόσο οι ιοί μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν ζωή, καθότι εξαρτώνται απόλυτα από τα ζώα που μολύνουν. Ο μόνος τρόπος για να "επιβιώσει" ένας ιός σαν το κορωνοϊό σε βάθος χρόνου, είναι μέσα από τον διαρκή πολλαπλασιασμό στα ζώα που μολύνει.

Αυτή, λοιπόν, η βιολογική μηχανή που ακόμα αναρωτιόμαστε αν έχει τις ιδιότητες της ζωής, ωστόσο μεταλλάσσεται και υπόκειται στους ίδιους εξελικτικούς νόμους με τους οποίους δημιουργήθηκε ο άνθρωπος, καθώς και όλα τα είδη στον πλανήτη. Όσο καλύτερα καταλαβαίνουμε αυτήν την εξελικτική νομοτέλεια, τόσο καλύτερα μπορούμε να σχεδιάσουμε την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Η εμφάνιση μεταλλαγμένων μορφών του SARS-CoV-2 με "βελτιωμένες" ιδιότητες, δηλαδή στελεχών που μπορούν να επιβιώσουν πιο εύκολα, καθώς εξαπλώνονται πιο αποτελεσματικά, δεν αποτελεί έκπληξη.

Ελαφρώς "βελτιωμένες" εκδόσεις του ιού, όπως τα στελέχη που έχουν γίνει γνωστά στην Ελλάδα ως "βρετανικό" ή "νοτιοαφρικανικό", είναι λογικό να συνεχίσουν να εμφανίζονται.

Όσον αφορά τη διαδικασία με την οποία παράγονται αυτές οι βελτιωμένες εκδόσεις του ιού, τον τελευταίο καιρό, έχουν βγει μελέτες που δείχνουν ότι η εξέλιξη του ιού μπορεί να γίνει και με άλματα, μέσα από μία διαδικασία που είναι γνωστή ως ανασυνδυασμός.

Για να συμβεί ο ανασυνδυασμός, θα πρέπει καταρχήν να βρεθούν διαφορετικά στελέχη του ιού στον ίδιο άνθρωπο. Δηλαδή, ένας άνθρωπος να μολυνθεί σχεδόν ταυτόχρονα από 2 διαφορετικά στελέχη του κορωνοϊού.

Στη συνέχεια, τα 2 διαφορετικά στελέχη όταν βρεθούν να μολύνουν τα ίδια κύτταρα, τότε είναι πιθανό να ανταλλάξουν γενετικό υλικό στην διαδικασία πολλαπλασιασμού τους, με συνέπεια να αρχίσουν να παράγονται τα λεγόμενα ανασυνδυασμένα στελέχη που κουβαλάνε συνδυασμούς μεταλλάξεων.

Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο ανασυνδυασμός;

Το προφανές είναι ότι αποτελεί μία εξελικτική παράκαμψη, καθότι ο ιός μπορεί εύκολα να συλλέξει μεγαλύτερο αριθμό μεταλλάξεων σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Το λιγότερο προφανές, αλλά εξίσου σημαντικό στοιχείο που προσφέρει ο ανασυνδυασμός, είναι ότι αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης του ιού σε δύσκολες συνθήκες που περιορίζουν τον πολλαπλασιασμό του.

Τη θεωρητική αυτή πρόβλεψη είχε κάνει ο Αμερικανός Herman Muller το 1932 και περιέγραψε σε επιστημονικό αρκετά χρόνια αργότερα το 1964 με τον όρο ο Αναστολέας του Muller.

Σύμφωνα με αυτήν την πρόβλεψη, αν ο ιός όντως ανασυνδυάζεται, τότε σε συνθήκες πίεσης (π.χ. σε ένα παρατεταμένο lockdown) ο ιός δεν πρόκειται να μαζέψει μεταλλάξεις, οι οποίες θα τον έκαναν και λιγότερο επικίνδυνο. Έτσι λοιπόν, εξανεμίζονται στην ουσία τα σενάρια που έχουν συζητηθεί κατά καιρούς και προτείνουν ότι ο ιός μπορεί να εξελιχθεί σε λιγότερο αποτελεσματικές - επικίνδυνες μορφές".

Δημ.Κ.

Πηγές:
iatronet.gr

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΠΟΥ: Εντοπίστηκε ιός γρίπης των πτηνών σε αγελαδινό γάλα
Δεκάδες μεταλλάξεις του ιού της Covid σε άντρα που νοσούσε από κορωνοϊό για 1,5 χρόνο
Επίσκεψη Γεωργιάδη σε υγειονομικές μονάδες σε Κοζάνη και Φλώρινα