Όταν αναφερόμαστε στην προστατίτιδα, ουσιαστικά μιλάμε για φλεγμονή του προστάτη αδένα. Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης του προστάτη είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας. Τα συνηθέστερα μικρόβια που βρίσκουμε στην προστατίτιδα είναι το κολοβακτηρίδιο (Escherichia coli) και διάφορα είδη του Πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα (Pseudomonas) και ο εντερόκοκκος (Enterococcus).



Οξεία προστατίτιδα

Χαρακτηρίζεται από πόνο, χαμηλά στο περίνεο, συχνουρία και καύσο στην ούρηση, από δυσουρία και αποφρακτικά φαινόμενα, όπως και από αιφνίδιο, υψηλό πυρετό με ρίγος και γενική κακουχία. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν και επίσχεση των ούρων, διότι ο προστάτης τους διογκώνεται και στη δακτυλική από το ορθό εξέταση, που πρέπει να γίνεται ήπια και προσεκτικά, είναι ο προστάτης επώδυνος αλλά και θερμός.

Χρόνια προστατίτιδα

Μας ενδιαφέρει η χρόνια προστατίτιδα, διότι είναι ύπουλη και συμβάλλει, ειδικότερα στο νέο άνδρα, αρνητικά στη γονιμότητα, τον καθιστά υπογόνιμο.

Η χρόνια προστατίτιδα αποτελεί συνήθως εξέλιξη της οξείας προστατίτιδας και προκαλείται με τον ίδιο τρόπο όπως και εκείνη και από τα ίδια μικρόβια, όμως η οξεία προσβολή μπορεί να μείνει 'σιγηλή' ή να είναι ήπια και να ξεχαστεί, για να εκδηλωθεί αργότερα με τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας.

Tα συμπτώματα που προκαλεί η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να είναι ερεθιστικά ενοχλήματα στη διάρκεια της ούρησης (καύσος, συχνουρία, επιτακτική ούρηση και δυσουρία) και οι βύθιοι και ενοχλητικοί πόνοι στο περίνεο, την υπερηβική χώρα ή κατά μήκος του σπερματικού τόνου και τους όρχεις.

Στη δακτυλική εξέταση ο προστάτης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρουσιάζει κατά θέσεις σκληρίες ή κλυδάζουσες περιοχές, με ένα επώδυνο και δυσάρεστο αίσθημα πίεσης ή πόνο, που επεκτείνεται κατά μήκος της ουρήθρας και που συχνά συνοδεύεται από την έξοδο εκκρίματος, συνήθως θολού ή ορώδους και διαυγούς.

Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, ανευρίσκονται gram αρνητικά βακτηρίδια, αλλά και gram θετικοί κόκκοι, χλαμύδια και μύκητες. Στη μη βακτηριδιακή χρόνια προστατίτιδα ανευρίσκονται στο έκκριμα φλεγμονώδη κύτταρα και ιδίως μακροφάγα, απουσιάζει όμως η ανάπτυξη και η ανεύρεση μικροβίων.



Θεραπεία

Η θεραπεία πρέπει να διαρκεί για 2-3 μήνες, στη μεν βακτηριακή προστατίτιδα γίνεται με τη χορήγηση κινολόνης και κοτριμοξαζόλης, που είναι τα μόνα αντιβιοτικά που διέρχονται τον αιματοπροστατικό φραγμό με υψηλά ποσοστά επιτυχίας (70-90%), στη δε μη βακτηριακή μορφή με τετρακυκλίνη, ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη.


Όσον αφορά την προστατοδυνία, η αντιμετώπιση γίνεται με φάρμακα που καταλαμβάνουν τους α-αδρενεργικούς υποδοχείς (αλφουζοσίνη, ταμσουλοσίνη, ντοξαζοσίνη) και με μυοχαλαρωτικά. Ετσι βοηθάει στην ανακούφιση των ασθενών από τα ενοχλητικά συμπτώματα.



Ειδήσεις υγείας σήμερα
Μ. Κουκουράκης: Έρχονται ριζικές αλλαγές στην αντιμετώπιση του καρκίνου
Ζεαξανθίνη: Όσα πρέπει να ξέρουμε για το αντιοξειδωτικό των ματιών
Ξεκινά σε λίγες ημέρες το 14ο Συνέδριο Φαρμακευτικού Management