Γενικά σημάδια δυσλεξίας

Δεν είναι αναγκαίο να παρουσιαστεί καθένα από τα παρακάτω σημάδια σε κάθε δυσλεκτικό παιδί. Όμως πάντοτε παρουσιάζεται ένα σύνολο συμπτωμάτων κατάλληλο ώστε να γίνει πλήρης διάγνωση.

Δυσκολία στο να δένει τη ζώνη, τα κορδόνια, τη γραβάτα του, κλπ.
Δυσκολία στο να κατανοεί προθέσεις οι οποίες σχετίζονται με κατεύθυνση, π.χ. μέσα-έξω, πριν-μετά, μπροστά-πίσω.
Δυσκολία στο να εκτελεί περισσότερες από μία οδηγίες τη φορά.
Πιθανό ιστορικό αργής, καθυστερημένης γλωσσικής ανάπτυξης.
Δυσκολία στο να βρίσκει την ονομασία για κάποιο αντικείμενο.
Μπέρδεμα αριστερής με δεξιά πλευρά του σώματος.
Έλλειψη προτίμησης αριστερού – δεξιού χεριού.
Φτωχός γραφικός χαρακτήρας με πολλές αντιστροφές γραμμάτων και κακοσχηματισμένα γράμματα.
Δυσκολία στο να θυμάται οτιδήποτε σχετικό με σειρά ακολουθιών, π.χ. τις μέρες της εβδομάδας και αλφάβητο.
Δυσκολία στο να θυμάται τι μέρα είναι, ή τα γενέθλια του, ή να μαθαίνει να λέει την ώρα.
Υπερβολική κούραση σε σχέση με το χρόνο συγκέντρωσης και την προσπάθεια που κατέβαλε.
Διστακτική και κοπιαστική αναγνωστική ικανότητα όταν διαβάζει δυνατά, παραλείποντας λέξεις συχνά ή προσθέτοντας έξτρα λέξεις ή αποτυγχάνοντας ν΄αναγνωρίσει ‘οικείες’ γνωστές λέξεις.
Παραλείψεις σειράς ή σειρών όταν διαβάζει ή διαβάζει την ίδια σειρά δύο φορές. Χάνει το σημείο που διαβάζει.
Μπερδεύει λέξεις που μοιάζουν οπτικά, π.χ. σώμα-μασώ, σάκα-κάσα, φάβα-βάφω.
Δυσκολία στο να χωρίζει σε συλλαβές μεγάλες λέξεις όπως και στο να βάζει πάλι τις συλλαβές στη σωστή σειρά τους. Συχνές παραλείψεις συλλαβών.
Έλλειψη, δυσκολία ή αδιαφορία χρήσης σημείων στίξης.
Συχνοί αναγραμματισμοί, πχ. τρένο σαν τέρνο, στρώμα σαν τσρώμα.
Δυσκολία στο να επιλέγουν και να κατανοούν τα πιο σημαντικά σημεία ενός κειμένου.
Ανικανότητα στο να βάζουν γράμματα μαζί σε συνδυασμούς συμφώνων ή φωνηέντων.
Δυσκολία στο να μάθουν την προπαίδεια.
Χαμηλή επίδοση στα γραπτά τους σε σχέση με την προφορική τους ικανότητα.
Διαρκές μπέρδεμα με γράμματα που μοιάζουν οπτικά ή ακουστικά, π.χ. β-θ, φ-β, β-δ, σ-ζ, μ-ν.
Λανθασμένη επιλογή γραμμάτων κατά τη διάρκεια φτωχής ακουστικής διάκρισης ιδιαίτερα μεταξύ φωνηέντων ε,α,ι,η, αλλά και συμφώνων π-μπ, τ-ντ.
Χρήση χωρίς διάκριση κεφαλαίων και μικρών γραμμάτων.
Μπέρδεμα μεταξύ παρόμοιων ακουστικά λέξεων, π.χ. εμείς-εμάς, θέμα-δέμα. Γράμματα, συλλαβές και λέξεις παραλείπονται, τοποθετούνται σε λάθος σειρά ή μετατοπίζονται και αντιστρέφονται.
Μια λέξη μπορεί να είναι γραμμένη με πολλούς τρόπους ορθογραφίας μέσα στο ίδιο κείμενο.
Τα γράμματά τους είναι πολύ άσχημα τοποθετημένα στη σελίδα και με δυσκολία μένουν κοντά στο περιθώριο.
Χάνουν το νόημα αυτού που γράφουν.