Όπως συμβαίνει με πολλές διαταραχές που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ασθενή, έτσι και για τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας υπάρχουν (και συνεχίζουν, δυστυχώς, να υπάρχουν) ορισμένοι μύθοι.

Και ήρθε η ώρα να τους εξηγήσουμε και να τους αφήσουμε πίσω.

Μύθος #1: Η διαταραχή προκαλείται λόγω κάποιου λάθους των γονέων

Πόσοι γονείς παιδιών με τη διαταραχή πρέπει να ακούσουν την πολύ προσβλητική φράση “Απλά δεν μπορείς να ελέγξεις το παιδί σου” μέχρι να καταλάβουμε ότι η συμπεριφορά των γονιών δεν μπορεί να προκαλέσει τη διαταραχή; Έρευνες του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν έδειξαν ότι η συμπεριφορά των γονέων μπορεί να επηρεάσει (θετικά ή αρνητικά) ορισμένες συμπεριφορές, αλλά σίγουρα δεν είναι η αιτία.

Μύθος #2: Δεν είναι αληθινή πάθηση

Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν ότι η διαταραχή αυτή είναι απλά κακή συμπεριφορά και όχι πάθηση που μπορεί να διαγνωστεί και απαιτεί ιατρική παρακολούθηση. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια, απαιτείται η συμμετοχή ψυχιάτρου για την αντιμετώπισή της και περαιτέρω έρευνες έδειξαν ότι υπάρχουν και βιοχημικές ανισορροπίες στους ασθενείς.

Μύθος #3: Η φαρμακευτική αγωγή σε κάνει να φαίνεσαι σαν ναρκομανής

Μία από τις κλασικές ατάκες που θα ακούσουμε κάποιον που είναι κατά της φαρμακευτικής αγωγής να λέει, είναι πως τα φάρμακα, ειδικά στα παιδιά, τα κάνουν να αισθάνονται ναρκωμένα, στερώντας τους την προσωπικότητά τους. Σίγουρα, τα φάρμακα για τη διαταραχή αυτή (όπως και όλα τα φάρμακα) χρειάζονται προσοχή, αλλά είναι αναγκαία σε πολλές περιπτώσεις. Και, προφανώς, όπως και σε πολλές άλλες διαταραχές, δεν είναι σίγουρο ότι θα βρείτε το κατάλληλο φάρμακο χωρίς λίγο πειραματισμό.

Μύθος #4: Επηρεάζει μόνο τα παιδιά

Αυτό είναι μεγάλο ψέμα. Υπολογίζεται ότι το 70% των παιδιών που πάσχουν από τη διαταραχή εξακολουθούν να εμφανίζουν συμπτώματα στην εφηβεία, και το 50% εξακολουθεί να πάσχει από διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και στην ενήλικη ζωή.

Μύθος #5: Τα άτομα που πάσχουν από τη διαταραχή είναι τεμπέλικα, και δεν είναι έξυπνα

Η διαταραχή αυτή δεν σχετίζεται με τη νοημοσύνη του ανθρώπου, όπως έχουν αποδείξει έρευνες από το Πανεπιστήμιο του Maryland. Επίσης, είναι πολύ προσβλητικό να θεωρούμε τους ασθενείς αυτούς “τεμπέληδες”, καθώς η βιοχημεία επηρεάζει τον έλεγχο των πράξεων, με τον ίδιο τρόπο που ο εγκέφαλος επηρεάζει τη συμπεριφορά σε άλλες ψυχικές διαταραχές.

Μύθος #6: Η διαταραχή είναι απλά θέμα υπερκινητικότητας

“Απλά σταμάτα να ταΐζεις το παιδί σου ζάχαρη, και πες του να συγκεντρωθεί!” Και όμως, μελέτες από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, έχουν καταλήξει ότι η διατροφή δεν μπορεί με σιγουριά να προκαλέσει συμπτώματα, ή να τα επηρεάσει.

Μύθος #7: Δεν γίνεται κάποιος που πάσχει από τη διαταραχή να πάσχει και από κατάθλιψη

Και όμως, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Primary Care Companion Journal of Clinical Psychiatry έδειξε ότι η κατάθλιψη και η διπολική διαταραχή μπορεί να συνοδεύονται από συμπτώματα ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Οι περιπτώσεις συννοσηρότητας υπάρχουν- και είναι περισσότερες από όσες φανταζόμαστε.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΕΝΙΘ: Τεράστιες ελλείψεις στον αξονικό του "Ιπποκράτειου" Θεσσαλονίκης
"Γ. Γεννηματάς": Διασωληνώθηκε ο Δημήτρης Κόκοτας - Το ιατρικό ανακοινωθέν
ΕΟΠΥΥ: Ξεκίνησε η αποστολή φαρμάκων υψηλού κόστους κατ΄οίκον - Η διαδικασία