Πώς η άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου [μελέτη]

Η τακτική και εντατική προπόνηση αντοχής οδηγεί στην ενδυνάμωση και αναδιαμόρφωση του ανοσοποιητικού συστήματος σε άτομα με γενετικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.

Η τακτική άσκηση μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου και την ένταση της άσκησης. Δεδομένου ότι η σχέση αυτή έχει ήδη επιβεβαιωθεί σε πολλές μελέτες, η άσκηση αποτελεί μέρος του κανόνα των σίγουρων συστάσεων για τους ανθρώπους που θέλουν να ελαχιστοποιήσουν τον προσωπικό τους κίνδυνο καρκίνου.

Η επίδραση στο σωματικό βάρος ή στη σύνθεση του σώματος έχει σίγουρα μερίδιο στην παρατηρούμενη μείωση του κινδύνου. Επιπλέον, το ανοσοποιητικό σύστημα ενισχύεται με τρόπο που μια ερευνητική ομάδα του Κέντρου Καρκίνου MD Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον των ΗΠΑ έχει τώρα διερευνήσει λεπτομερώς.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, με επικεφαλής τις Nan Deng και Dr. Laura Reyes-Uribe, στο περιοδικό "Clinical Cancer Research", στρατολόγησαν  για τη μελέτη τους μια ομάδα 21 ατόμων με σύνδρομο Lynch. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως κληρονομικός μη πολυποδικός καρκίνος του παχέος εντέρου (HNPCC) και χαρακτηρίζεται από γενετικές ανωμαλίες που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου και άλλων τύπων καρκίνου. Τα προσβεβλημένα άτομα συνήθως αναπτύσσουν καρκίνο του παχέος εντέρου σε νεαρή ηλικία.

Για τη μελέτη, οι εθελοντές χωρίστηκαν σε μία από τις δύο ομάδες: Είτε έκαναν εντατική προπόνηση αντοχής σε ποδηλατικό εργόμετρο για τρία τέταρτα της ώρας τρεις φορές την εβδομάδα είτε όχι. Μετά από δώδεκα μήνες, εκτός από την καρδιαγγειακή κατάσταση των συμμετεχόντων, προσδιορίστηκαν διάφορα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος στο αίμα και στον ιστό του παχέος εντέρου.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα CD8+ και τα κύτταρα φυσικών φονέων, τα οποία είναι υπεύθυνα για την αναγνώριση και τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων, ήταν σημαντικά πιο ενεργά στο έντερο των συμμετεχόντων στην ομάδα άσκησης από ό,τι στην ομάδα σύγκρισης.

Ο δείκτης φλεγμονής προσταγλανδίνη Ε2 (PGE2) μειώθηκε επίσης στους σωματικά δραστήριους, αλλά όχι στους αδρανείς, συμμετέχοντες, τόσο στον ιστό του παχέος εντέρου όσο και στο αίμα.

Οι ερευνητές θεωρούν την παρατήρησή τους ως απόδειξη μιας αύξησης της "ανοσολογικής επιτήρησης" στο έντερο αυτών των ασθενών υψηλού κινδύνου που προκαλείται από την τακτική άσκηση.

Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να αποδείξουν εδώ ότι το πρόγραμμα άσκησης μειώνει πραγματικά τον κίνδυνο καρκίνου. Ο αριθμός των συμμετεχόντων στην μελέτη ήταν πολύ μικρός και η διάρκεια της παρέμβασης πολύ μικρή για κάτι τέτοιο. Συνεπώς, οι συγγραφείς προτείνουν να διερευνηθεί εκ νέου η συσχέτιση ή να επιβεβαιωθεί σε τυχαιοποιημένες δοκιμές.