Χειρουργική αντιμετώπιση οξείας χολοκυστίτιδας

Η χοληδόχος κύστη (κοινώς χολή) είναι ένα όργανο σχήματος αχλαδιού, που βρίσκεται κάτω από την δεξιά πλευρά του ήπατος.
Η κυρία λειτουργία της είναι να συγκεντρώνει μέρος του πεπτικού υγρού (χολή) που παράγεται από το ήπαρ.

Το υγρό αυτό ελευθερώνεται από την χοληδόχο κύστη μετά το φαγητό, όταν χρειάζεται, βοηθώντας στην πέψη των λιπαρών κυρίως ουσιών. Η χολή ταξιδεύει μέσω στενών σωληνοειδών καναλιών, κυστικός πόρος και χοληδόχος πόρος, μέσα στο λεπτό έντερο.

Χολολιθίαση

Τα προβλήματα στην χοληδόχο κύστη συνήθως προκαλούνται από την παρουσία χολολίθων (πέτρες).
Σχηματίζονται κυρίως από χοληστερόλη και χολικά άλατα στην χοληδόχο κύστη ή στον χοληδόχο πόρο.
Οι αιτίες δημιουργίας χολολίθων δεν είναι γνωστές, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν τρόποι πρόληψης της δημιουργίας τους.

Εάν οι πέτρες αυτές προχωρήσουν στον χοληδόχο πόρο, εμποδίζουν τη ροή της χολής προς το έντερο και προκαλούν τη διόγκωση της κύστης, με αποτέλεσμα οξύ κοιλιακό άλγος, έμετους, δυσπεψία και σε κάποιες περιπτώσεις πυρετό. Επιπλέον, εάν ο χολόλιθος αποφράξει τον κοινό χοληδόχο πόρο, μπορεί να προκληθεί ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος) ή παγκρεατίτιδα.

Η ύπαρξη χολολίθων μπορεί να συνοδεύεται από συμπτώματα (οξύ κοιλιακό άλγος, έμετο, δυσπεψία, τυμπανισμό κ.λπ.) αλλά πολλές φορές είναι ασυμπτωματική. Η ασφαλέστερη, πλέον ανώδυνος και οικονομικότερη μέθοδος διάγνωσης είναι το υπερηχογράφημα.

Η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης είναι η πλέον κατάλληλη και ασφαλέστερη θεραπεία της χολοκυστίτιδας και δεν προκαλεί καμία διαταραχή της πέψης στους περισσότερους ασθενείς.

Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή

Με την εμφάνιση της επαναστατικής μεθόδου της λαπαροσκόπησης, στις αρχές της δεκαετίας του '90 άλλαξαν τα δεδομένα της χολοκυστεκτομής. Στη μέθοδο αυτή, ένα λαπαροσκόπιο (μικρό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με ειδική κάμερα) εισάγεται μέσω ενός σωλήνα διαμέτρου 5-10 χιλιοστών, και επιτρέπει έτσι στον χειρουργό να βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς 10 έως 15 φορές μεγαλύτερα απ' ότι είναι στην πραγματικότητα.

Ταυτόχρονα εισέρχονται στην κοιλιακή χώρα άλλοι σωλήνες διαμέτρου 3-5 χιλιοστών, που επιτρέπουν στον χειρουργό να δουλέψει εσωτερικά. Αν κατά την κρίση του χειρουργού χρειαστεί διεγχειρητική χολαγγειογραφία ή έρευνα του χοληδόχου πόρου (χοληδοχοσκόπηση) αυτό μπορεί να γίνει από τις ίδιες τομές.

Όμως, σε πολύ μικρό αριθμό ασθενών, λιγότερο από 1% (όταν πρόκειται για εξειδικευμένη χειρουργική ομάδα) η μέθοδος αυτή δε μπορεί να εφαρμοστεί, λόγω ειδικών συνθηκών. Η απόφαση για 'ανοικτή' επέμβαση έγκειται στην κρίση του χειρουργού πριν ή ακόμη και κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής

• Ελάχιστο χειρουργικό τραύμα (μια τομή 1 εκ. και τρεις τομές 0,5 εκ.)
• Γρήγορη ανάρρωση
• Μηδαμινή απώλεια αίματος
• Γρήγορη έξοδος από το νοσοκομείο
• Μικρότερο κόστος νοσηλείας
• Ταχεία επάνοδος στην εργασία
• Μεγέθυνση εικόνας κατά 10-15 φορές και καλύτερος φωτισμός
• Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου
• Σχεδόν εξάλειψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα (διαπύηση, διάσπαση, κήλη, χρόνιος πόνος, κ.λπ.)
• Λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές
• Μείωση πιθανότητας για δημιουργία μετεγχειρητικών συμφύσεων
• Δυνατότητα αντιμετώπισης ασθενών σε βαρεία κατάσταση όπως, καρδιοχειρουργημένους, υπέρβαρους ή ασθενείς που βρίσκονται στην Μ.Ε.Θ.
• Στη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες και οι ασθενείς επιστρέφουν πολύ σύντομα στις κανονικές τους δραστηριότητες. Λαμβάνουν εξιτήριο την επόμενη ημέρα του χειρουργείου.