Τα συμπτώματα ότι κάποιος έχει δουλέψει τόσο πολύ που "κάηκε" είναι αρκετά συγκεκριμένα. Αρχικά σωματική και πνευματική κόπωση, που φέρνουν λιγότερη αποτελεσματικότητα. Έπειτα, σε ψυχολογικό επίπεδο, είναι πολύ πιθανό να νιώσετε αισθήματα απόγνωσης, ή και (στην εντελώς αντίπερα όχθη) κυνισμού.

Και η υπερκόπωση δεν κάνει διακρίσεις: Δουλειά γραφείου, δουλειά από το σπίτι, δουλειά 9-5 ή δουλειά με δωδεκάωρα, ακόμα και αν η δουλειά σας είναι να προσπαθείτε να ελέγξετε όλη μέρα τα παιδιά σας στο σπίτι. Όλοι μπορούμε να... χαλάσουμε κάποια στιγμή.

Τα καλά νέα είναι ότι όλο αυτό προλαμβάνεται. Και προλαμβάνεται με το να έχουμε λίγη περισσότερη δομή μέσα στην ημέρα μας. Πρέπει να μάθουμε, επίσης, να μην "παίρνουμε τη δουλειά μας στο σπίτι", δηλαδή να μην πέφτουμε το βράδυ στο κρεβάτι με το στρες της δουλειάς στο μυαλό μας.

Η δομή, λοιπόν...

...παίζει σημαντικό ρόλο, ώστε να έχουμε μια αίσθηση ότι μέσα στην ημέρα ξέρουμε ποιες είναι οι δουλειές που πρέπει να κάνουμε, ξέρουμε περίπου πόσο χρόνο θα μας πάρει η κάθε μία, και ξέρουμε επίσης πώς θα μεταπηδήσουμε από τη μία στην άλλη ομαλά. Μερικές φορές δεν γίνεται να αποφύγουμε το να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα - επειδή σε κάθε δουλειά μπορεί να προκύψει κάτι που πρέπει να γίνει ξαφνικά και άμεσα. Εκεί ακριβώς θα μας βοηθήσει η δομή, θα κάνει τις δύσκολες στιγμές της ημέρας να είναι λιγότερο αγχωτικές, μιας και θα μπορέσουμε πιο εύκολα να τις εντάξουμε στο πλαίσιο του τι κάνουμε σήμερα.

Μπορώ να το πάθω αν δεν δουλεύω;

Η σύντομη απάντηση είναιι "Ω, ναι". Για άτομα που είναι άνεργα ή βρίσκονται σε αναστολή, ο κενός χρόνος μπορεί να γίνει κινούμενη άμμος. Παράλληλα, για άτομα που κάθονται σπίτι και ασχολούνται με τα παιδιά και το νοικοκυριό, υπάρχουν μέρες που θα νιώσετε σαν να μην υπάρχουν αρκετές ώρες μέσα στην ημέρα. Αυτές τις κακές μέρες, λοιπόν, μερικά μικρά διαλείμματα στο πρόγραμμά σας μπορούν να βοηθήσουν να οργανωθείτε καλύτερα. Στην περίπτωση του υπερβολικού κενού χρόνου, κανονίστε να κάνετε κάποια δουλειά του σπιτιού ή κάποια πληρωμή. Στην περίπτωση των παιδιών, ακόμα και τα δέκα λεπτά για να τεντωθείτε και να κάνετε δυο-τρεις ασκήσεις μπορεί να κάνουν θαύματα.

Ξεκινάμε παραγωγικά την ημέρα μας

Λένε πως "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται", αλλά αυτό είναι στο χέρι μας. Και δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι γκράντε, ακόμα και το να στρώσουμε το κρεβάτι μας αφού σηκωθούμε είναι ένα καλό ξεκίνημα. Το σώμα αλλά και το μυαλό μας λατρεύουν την αίσθηση ρουτίνας και χρησιμοποιούν τέτοιες μικρές πράξεις ως σημάδια για το τι θα ακολουθήσει. Και αν αυτό ακούγεται κάπως ρομποτικό, θα πούμε ότι δεν είναι. Επειδή μπορεί η πρωινή ρουτίνα να είναι κάτι πεζό όπως το να στρώνουμε το κρεβάτι μας και μετά να φτιάχνουμε καφέ, αλλά το επόμενο βήμα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι δέκα λεπτά (ή στη διαδρομή μας με τα μέσα) να διαβάσουμε λίγο.

Έχουμε έναν ξεχωριστό και οργανωμένο χώρο που δουλεύουμε

Για όσους δουλεύουν σε γραφείο, εδώ χρειάζεται απλώς να προσέξετε ο χώρος σας να μην είναι φορτωμένος με πράγματα που δεν χρειάζεστε, ώστε να μην σας αποσπάται η προσοχή. Για όσους δουλεύουν από το σπίτι, είναι σημαντικό ο χώρος που κάνετε την δουλειά σας να είναι ξεχωριστός - να μην δουλεύετε για παράδειγμα από το κρεβάτι.

Κάνουμε διάλειμμα για φαγητό

Μικρή συμβουλή: Καμιά δουλειά δεν είναι τόσο σημαντική που να αξίζει να χάσουμε το φαγητό μας. Επειδή η δουλειά μπορεί να γίνει μισή ώρα αργότερα. Το ανθρώπινο σώμα, όμως, αρχίζει να υπολειτουργεί χωρίς "καύσιμα". Αν γίνεται να φάτε μακριά από τον χώρο εργασίας και όχι κοιτώντας την οθόνη του υπολογιστή, ακόμα καλύτερα. Θα είναι ένα διάλειμμα που θα σας βοηθήσει να μην σκέφτεστε τη δουλειά, και είναι πιο πιθανό να αναζωογονηθεί η δημιουργικότητά σας.

Μια βόλτα στο τετράγωνο...

...πάντα βοηθά. Δεν χρειάζεται να διαρκέσει πάνω από πέντε λεπτά, τεντώνουμε τα πόδια μας και ξεφεύγουμε για λίγο από τη δουλειά.

Αναγνωρίζουμε πότε κάτι δεν πάει καλά

Το να έχουμε μια ιδιαίτερα κακή ή καθόλου παραγωγική μέρα, μπορεί να συμβεί. Το να νιώθουμε ότι όλο και περισσότερες μέρες στη σειρά πηγαίνουν στράφι επειδή ψυχολογικά απλώς δεν νιώθουμε ότι μπορούμε/θέλουμε να δουλέψουμε... αυτό είναι πρόβλημα. Και όχι για τη δουλειά μας, για τον ίδιο μας τον εγκέφαλο. Ο άνθρωπος θέλει να δουλεύει επειδή γεμίζει παραγωγικά τον χρόνο του, και αν το στρες ή οι ανθυγιεινές συνήθειες για να το διαχειριστείτε (αλκοόλ, ξενύχτι, καταχρήσεις και οποιαδήποτε άλλη "ένοχη απόλαυση") σας έχουν φέρει στο σημείο να μην είστε πλέον λειτουργικοί, ήρθε η ώρα να πιέσετε λίγο τον εαυτό σας να επιστρέψει σε μια πιο σωστή ρουτίνα. Πράγμα που θα είναι αρκετά ενοχλητικό στην αρχή, επειδή ένας κουρασμένος εγκέφαλος δεν πρόκειται να καταλάβει πότε μια αλλαγή είναι για καλό: Απλώς θα αντιδράσει στην αλλαγή και θα θέλει να επιστρέψει στη ρουτίνα του. Αν αυτή η ρουτίνα, όμως, είναι ανθυγιεινή, αξίζει η λίγη παραπάνω πίεση για κάποιες μέρες. Το σώμα, αλλά και το μυαλό σας, θα σας ευγνωμονεί.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
"Τουρισμός" υποβοηθούμενης αυτοκτονίας στις ΗΠΑ
Προκαλεί ΔΕΠΥ και αυτισμό η παρακεταμόλη στην εγκυμοσύνη; [μελέτη]
Στον ορίζοντα εξέταση αίματος για την έγκαιρη διάγνωση της πολλαπλής σκλήρυνσης