Οι πανελλήνιες είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική περίοδος τόσο για τα παιδιά όσο και για τις οικογένειές τους. Ο ρόλος του γονιού είναι καθοριστικός για την ουσιαστική υποστήριξη, που χρειάζονται τα παιδιά στην περίοδο αυτή.

Με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο για το άγχος που βιώνουν οι μαθητές της Γ’ Λυκείου ενόψει των πανελληνίων εξετάσεων, θα βρει κανείς πληθώρα άρθρων από ειδικούς ψυχικής υγείας. Οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση του στρες -τεχνικές μελέτης, χαλάρωσης, θετικής σκέψης- είναι πια αρκετά γνωστές και, σε πολλές περιπτώσεις, όντως χρήσιμες.Το μόνο σίγουρο είναι ότι το υψηλό άγχος δυσχαιρένει τη μαθησιακή διαδικασία και, αν συνυπολογίσουμε τη συσσωρευμένη κούραση των μαθητών από όλη τη χρονιά, γνωρίζουμε ότι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της σωματικής και ψυχικής εξουθένωσης. Εδώ, η υποστήριξη των γονέων είναι πολύ σημαντική. Ας δούμε κάποιους βασικούς άξονες στήριξης:

1. Αποδέχομαι ότι οι εξετάσεις είναι του παιδιού - όχι δικές μου

Η αγωνία του γονιού είναι φυσιολογική, αλλά δεν πρέπει να γίνεται φορτίο για το παιδί. Όταν μεταφέρουμε στα παιδιά τις δικές μας προσδοκίες ή φόβους, μπορεί να νιώσουν ότι η επιτυχία τους είναι απαραίτητη για να "μην μας απογοητεύσουν". Αυτό δημιουργεί ένα βάρος που ενισχύει το άγχος και μειώνει την αυτοπεποίθηση. Το παιδί χρειάζεται να νιώσει ότι η αξία του δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα, και ότι ο γονιός είναι δίπλα του ανεξαρτήτως έκβασης.Αν ένα παιδί ξέρει πως θα έχει τη στήριξη της οικογένειάς του είτε πετύχει είτε όχι, μειώνεται σημαντικά το άγχος της «μοναδικής ευκαιρίας». Στη συζήτηση για τις σχολές και το μέλλον, είναι σημαντικό να ακουστεί η φωνή του παιδιού. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν με τη δική τους εμπειρία και οπτική, όμως είναι σημαντικό να σέβονται τις επιθυμίες και τις δυνατότητες του παιδιού, ώστε η τελική απόφαση να το εκφράζει.

2. Ενισχύω, δεν μανατζάρω

Οι γονείς συχνά μπαίνουν άθελά τους στον ρόλο του "μάνατζερ" της μελέτης – με υπενθυμίσεις, ελέγχους και παρατηρήσεις. Αυτό όμως μπορεί να εκληφθεί ως πίεση και να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα. Αντί γι’ αυτό, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να ενισχύουμε με θετικό λόγο την προσπάθεια, να δείχνουμε εμπιστοσύνη στην ικανότητα αυτορρύθμισης του παιδιού και να το ενθαρρύνουμε να μας μιλήσει όταν χρειάζεται βοήθεια ή καθοδήγηση.

3. Δημιουργώ ένα κλίμα ξεκούρασης και ανακούφισης στο σπίτι

Η ψυχική ξεκούραση είναι εξίσου σημαντική με την σωματική. Ένα σπίτι που μοιάζει με "κέντρο εξετάσεων", όπου όλα περιστρέφονται γύρω από τη μελέτη, ενισχύει το στρες. Χρειάζεται ισορροπία: μικρές αποδράσεις, συζητήσεις χωρίς θέμα τις εξετάσεις, χιούμορ και κοινές δραστηριότητες βοηθούν το παιδί να "αναπνέει". Δεν απαγορεύουμε τις εξόδους ή τα διαλείμματα, αλλά προτείνουμε τρόπους να γίνουν χωρίς υπερβολή ή ενοχές. Η ξεκούραση δεν είναι πολυτέλεια – είναι ανάγκη.

4. Δείχνω εμπιστοσύνη - όχι μόνο με λόγια

Η εμπιστοσύνη φαίνεται στις πράξεις. Όταν ο γονιός λέει "σε εμπιστεύομαι", αλλά ταυτόχρονα ελέγχει συνεχώς τι διάβασε το παιδί ή πανικοβάλλεται μπροστά του, στέλνει διπλά μηνύματα. Το παιδί έχει ανάγκη να νιώσει ότι είναι ικανό να διαχειριστεί την πρόκληση, και ότι το αποτέλεσμα –όποιο κι αν είναι– δεν θα επηρεάσει την αγάπη και την αποδοχή που λαμβάνει από την οικογένειά του. Αυτή η αίσθηση είναι το μεγαλύτερο αντίδοτο στο άγχος της αποτυχίας.

5. Βοηθώ το παιδί να αναπτύξει ρεαλιστική προοπτική - όχι καταστροφολογική σκέψη

Σε περιόδους πίεσης, οι έφηβοι έχουν την τάση να σκέφτονται με απόλυτους όρους: «Αν δεν περάσω, τελείωσε η ζωή μου» ή «Αν αποτύχω, θα απογοητεύσω τους πάντες». Ο γονιός μπορεί να βοηθήσει στη μετακίνηση από την καταστροφολογία σε μια πιο ρεαλιστική και ισορροπημένη οπτική. Αυτό σημαίνεινα βοηθήσει το παιδί να δει ότι:

Η επιτυχία ή αποτυχία σε μία εξέταση δεν καθορίζει την πορεία ζωής.
Υπάρχουν εναλλακτικές διαδρομές, μεταβατικά στάδια και χρόνος για επιλογές.
Η προσωπική αξία δεν μετριέται με βαθμούς ή επιτυχίες.
Με άλλα λόγια, ο γονιός μπορεί να λειτουργήσει ως καθοδηγητής τρόπου σκέψης, βοηθώντας το παιδί να βάλει το άγχος σε πλαίσιο, να διαχειριστεί τις καταστροφολογικές ή απόλυτες σκέψεις και να διατηρήσει την ψυχική του ευελιξία.

Οι γονείς δεν μπορούν να «αφαιρέσουν» το άγχος από τη διαδικασία των εξετάσεων. Μπορούν όμως να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον, στο οποίο το άγχος δεν θα γίνει φόβος, πανικός ή αδιέξοδο. Μπορούν να είναι το σταθερό έδαφος, πάνω στο οποίο το παιδί θα πατήσει για να κάνει την προσπάθειά του με ψυχραιμία και αισιοδοξία.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς συνδέεται η ενσυναίσθηση με το ανοσοποιητικό των παιδιών
Επ' αυτοφώρω σύλληψη καρδιοχειρουργού στη Λάρισα για φακελάκι
Η κατάλληλη διατροφή για όσο θηλάζετε