Αγγλικός όρος

intestinal obstruction

Ορισμός

Μερική ή ολική απόφραξη του αυλού του παχέος ή του λεπτού εντέρου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Οι ασθενείς συνήθως εμφανίζουν κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετο (αν η απόφραξη εντοπίζεται στο εγγύς λεπτό έντερο), ή αδυναμία να αεριστούν ή να αφοδεύσουν. Η ιατρική εξέταση μπορεί να δείξει αέρια στην κοιλιακή χώρα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν τυμπανισμό και είναι διάχυτα. Ενίοτε, ο εξεταστής μπορεί να συναντήσει κάποια ψηλαφητή μάζα ή κάποια κήλη.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Στον ασθενή δε χορηγούνται σκευάσματα δια της στοματικής οδού και όταν παρατηρείται ναυτία ή έμετος, τότε εισάγεται ένας ρινογαστρικός ή εντερικός (Cantor, Miller-Abbott) σωλήνας, προκειμένου να αφαιρεθεί το ανώτερο εντερικό περιεχόμενο. Υγρά και ηλεκτρολύτες χορηγούνται ενδοφλέβια. Η απόφραξη του παχέος εντέρου, η οποία οφείλεται σε ενσφήνωση κοπράνων, μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατάλληλα σκευάσματα ή κλύσμα. Όταν η απόφραξη δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί με συντηρητικά μέτρα και την κατάλληλη υποστηρικτική αγωγή, η χειρουργική επέμβαση είναι πιθανή.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Στη μερική απόφραξη, παρακολουθείται στενά η κατάσταση του ασθενούς και τα ζωτικά σημεία, ακροάζονται οι εντερικοί ήχοι και ελέγχεται η περιφέρεια της κοιλιακής χώρας, η οξεοβασική ισορροπία, ενώ καταγράφεται το ισοζύγιο υγρών και ηλεκτρολυτών με κατάλληλα όργανα. Ο ασθενής εξετάζεται για πιθανή αφυδάτωση ενώ πραγματοποιούνται τακτικοί έλεγχοι για τη στοματική υγιεινή. Κατόπιν ιατρικής συνταγής, χορηγούνται παυσίπονα, αντιεμετικά και αντιβιοτικά. Πολλές φορές, η χορήγηση οπιοειδών αποφεύγεται ή πραγματοποιείται φειδωλά γιατί μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση της επανόδου της περίσταλσης. Μη επιθετικές τεχνικές αντιμετώπισης του πόνου, όπως τεχνικές χαλάρωσης, αλλαγή θέσης του ασθενούς, εντριβές καθώς και χρήση οπτικοακουστικών μέσων μπορούν να φανούν αποτελεσματικές σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Ζητείται από τον ασθενή να έρθει σε επαφή με ειδικούς στην περίπτωση που ο πόνος μεταβληθεί από παροδικό σε συνεχή, εφόσον αυτό μπορεί να αποτελεί σημάδι διάτρησης. Καθ' όλη τη διάρκεια, ο ασθενής λαμβάνει κατάλληλη υποστηρικτική και ενθαρρυντική αγωγή. Η ισχαιμία αποτελεί την πιο σοβαρή συνέπεια της εντερικής απόφραξης, αφού οδηγεί σε περιτονίτιδα, διάτρηση, αιμορραγία και γάγγραινα. Η ισχαιμία μετατρέπει το έντερο σε πιο διαπερατό, επιτρέποντας τη φυσιολογική εντερική χλωρίδα, όπως τα Escherichia coli και Klebsiella, να διαπεράσει το εντερικό τοίχωμα και να εισέλθει στην περιτοναϊκή κοιλότητα, γεγονός που πιθανότατα οδηγεί σε περιτονίτιδα και/ή σε σηπτικό σοκ.

Αν αποτύχουν οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας για τη μερική μηχανική απόφραξη ή αν διαγνωσθεί αγγειακή ή μηχανική και ολική απόφραξη ο ασθενής προετοιμάζεται σωματικά και ψυχολογικά για ρινογαστρική αναρρόφηση, ενδοσκόπηση ή χειρουργείο. Κατά τη μετεγχειρητική αγωγή, αν ο ασθενής είναι σε θέση να καταλάβει, του υποδεικνύονται κατάλληλες ασκήσεις προκειμένου να μπορέσει να αεριστεί και να αποφευχθούν επιπλοκές λόγω της μειωμένης κινητικότητας του εντέρου. Παρέχεται όλη η απαραίτητη μετεγχειρητική φροντίδα, συμπεριλαμβανόμενης της φροντίδας της χειρουργικής τομής, της παρακολούθησης της κατάστασης αερισμού του ασθενούς και του ισοζυγίου υγρών και ηλεκτρολυτών, καθώς και η ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσφορία. O ασθενής επίσης, ενημερώνεται για όλους τους απαραίτητους μετεγχειρητικούς περιορισμούς που αφορούν στις δραστηριότητές του. Πριν την έξοδο του ασθενούς, επισημαίνεται η ορθή χρήση της συνταγογραφημένης φαρμακευτικής αγωγής, τα επιθυμητά αποτελέσματα καθώς και οι ανεπιθύμητες ενέργειες. Επίσης, δίνονται οδηγίες για τη φροντίδα της χειρουργικής τομής και για ενδεχόμενα σημεία λοίμωξης, για τους περιορισμούς στις δραστηριότητες του ασθενούς και για οποιαδήποτε συμπτώματα για τα οποία είναι απαραίτητο να ενημερωθεί ο επιβλέπων ιατρός. Παράλληλα, τονίζεται ο βοηθητικός ρόλος της κατάλληλης δίαιτας (ιδιαίτερα αν η αιτία της απόφραξης ήταν η περιττωματική ενσφήνωση). Στον ασθενή προτείνεται δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες συνοδευόμενη από την κατάποση πολλών υγρών και καθημερινή άσκηση.

Κύριος όρος

obstruction