Αγγλικός όρος

AIDS wasting syndrome

Ορισμός

Κακοθρεψία των προσβεβλημένων με HIV ασθενών στην οποία συμπεριλαμβάνεται τόσο η μη κατανάλωση τροφής (η απώλεια βάρους λόγω έλλειψης τροφής) όσο και η καχεξία (απώλεια της μη λιπώδους μάζας του σώματος).

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ: Ο μηχανισμός με τον οποίο ο HIV προκαλεί κακοθρεψία είναι η μειωμένη διαιτητική πρόσληψη, οι μεταβολικές διαταραχές και ο συνδυασμός διάρροιας και κακής απορρόφησης. Η μειωμένη από του στόματος πρόσληψη μπορεί να οφείλεται στην μείωση της όρεξης, στα έλκη του στόματος και του οισοφάγου (και ειδικά από την Candida και τον ιό του απλού έρπητα), στη δυσκολία στη μάσηση, στην καταβολή, στις μεταβολές της πνευματικής κατάστασης ή στην κακή οικονομική κατάσταση. Στις μεταβολικές διαταραχές συμπεριλαμβάνεται η αύξηση της κορτιζόλης του αίματος, η μείωση του αναβολι-σμού, οι ανεπάρκειες μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμίνης Β12, πυριδοξίνης, βιταμίνης Α, ψευδάργυρου και σελήνιου), και αντιοξειδωτικών παραγόντων. Κακή απορρόφηση και διάρροια εμφανίζεται στο 60% έως 100% των ασθενών με AIDS. Στα βασικά γαστρεντερικά παθογόνα μικρόβια τα οποία συμβάλουν στην κακοθρεψία συμπεριλαμβάνονται τα Cryptosporidia, τα Microsporidia και το Mycobaterium avium intracellulare. Η ανησυχία του ασθενούς σχετικά με τη διάρροια και την ακράτεια κοπράνων μπορεί να οδηγήσει στη μειωμένη από του στόματος πρόσληψη τροφής.



ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Η αξιολόγηση και η εκπαίδευση των ασθενών θα πρέπει να ξεκινά μόλις τεθεί η διάγνωση της λοίμωξης με HIV. Η λήψη ενός προσεκτικού ιστορικού σχετικά με την φυσιολογική δίαιτα και τα επίπεδα δραστηριότητας είναι απαραίτητη για να δοθούν στον ασθενή οδηγίες σχετικά με τη δίαιτά του. Προτείνεται στους ασθενείς να λαμβάνουν την συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα (ΣΗΠ) όλων των τροφίμων σύμφωνα με τον Οδηγό Διατροφικής Πυραμίδας·θα πρέπει επίσης να συστήνεται στον ασθενή να λαμβάνει 1 έως 2 g/kg ιδανικού βάρους σώματος πρωτεϊνών, καθώς και βιταμίνες και ιχνοστοιχεία 3 έως 4 φορές πάνω από την ΣΗΠ. Τα μικρά τακτικά γεύματα, η καλή στοματική υγιεινή, ο περιορισμός της πρόσληψης υγρών κατά την διάρκεια των γευμάτων και η λήψη των τροφών που προτιμά ο ασθενής είναι στρατηγικές που βοηθούν στην αντιμετώπιση της ανορεξίας. Ένα γραπτό διάγραμμα μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να συμμορφωθεί στην προτεινόμενη δίαιτα. Κάθε αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και άσκησης θα πρέπει να συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση της προσλαμβανόμενης τροφής. Καθώς κάνουν την εμφάνισή τους οι διάφορες ευκαιριακές λοιμώξεις, η ομάδα των επαγγελματιών υγείας θα πρέπει να συνεργασθεί με τον ασθενή για να περιορισθούν τα προβλήματα τα οποία εμποδίζουν την επαρκή και καλή δίαιτα.

Κύριος όρος

AIDS