Η σχέση μεταξύ τραύματος και αυξημένου κινδύνου εξάρτησης από ουσίες έχει τεκμηριωθεί μέσω έρευνας εδώ και πολλά χρόνια. Τα άτομα με ιστορικό τραύματος χρησιμοποιούν περισσότερο ουσίες και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξάρτησης και σχετικών επιπλοκών σε σύγκριση με άτομα χωρίς παρόμοιο ιστορικό. Ας δούμε τη σχέση αυτών των δύο πιο αναλυτικά.

Τι είναι το τραύμα;

Ένα τραυματικό συμβάν ορίζεται συνήθως ως έκθεση σε πραγματικό ή απειλούμενο θάνατο, σοβαρό τραυματισμό ή σεξουαλική βία. Αυτό μπορεί να συμβεί με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους:

Άμεση εμπειρία του συμβάντος

Γίνατε μάρτυρας του γεγονότος ενώ συμβαίνει σε κάποιον άλλον

Μάθατε για ένα τραυματικό γεγονός που συμβαίνει σε έναν στενό φίλο ή μέλος της οικογένειας

Επανειλημμένη έκθεση σε ακραίες λεπτομέρειες του τραυματικού γεγονότος, όπως μπορεί να συμβεί σε νοσηλευτές

Τα τραυματικά συμβάντα μπορεί να είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, όπως ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή ένας μακροχρόνιος παράγοντας άγχους, όπως η ζωή σε ένα σπίτι με κακοποίηση. Το τραύμα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής και μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε.

Οι τραυματικές εμπειρίες κατά την παιδική ηλικία συμβαίνουν μεταξύ της γέννησης και της ηλικίας των 17 ετών και μπορεί να επηρεάσουν το επίπεδο άγχους του παιδιού με την πάροδο του χρόνου. Αυτές περιλαμβάνουν:

Σωματική κακοποίηση

Συναισθηματική κακοποίηση

Σεξουαλική κακοποίηση

Σωματική παραμέληση

Συναισθηματική παραμέληση

Ένας φροντιστής με ψυχική ασθένεια χωρίς θεραπεία

Ενδοοικογενειακή βία

Απώλεια γονέα λόγω εγκατάλειψης, χωρισμού, διαζυγίου, θανάτου

Φυλάκιση μέλους της οικογένεια

Κάποιο μέλος της οικογένειας που είναι εξαρτημένο από ουσίες.

Περίπου δύο στους τρεις ενήλικες έχουν ζήσει κάποιο τραυματικό συμβάν ως παιδιά. Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να συμβάλουν σε πολλά ζητήματα, όπως διαγνώσεις ψυχικής υγείας, ιατρικά προβλήματα, κακή κοινωνική προσαρμογή, ανεργία, εξάρτηση από ουσίες, ακόμα και πρόωρο θάνατο.

Πώς το τραύμα οδηγεί σε εξάρτηση από ουσίες;

Μερικοί άνθρωποι που βιώνουν τραύμα αναπτύσσουν προβλήματα ψυχικής υγείας ως αποτέλεσμα. Αν και η χρήση ουσιών δεν είναι επίσημο σύμπτωμα της διαταραχής μετατραυματικού στρες, περίπου το 59% των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με αυτό αναπτύσσουν προβλήματα με τη χρήση ουσιών και την εξάρτηση. Όταν το τραύμα εμφανίζεται νωρίτερα στη ζωή, ο κίνδυνος για προβλήματα χρήσης ουσιών αυξάνεται. Επιπλέον, όσο περισσότερα τραύματα έχει βιώσει ένα άτομο, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξει προβλήματα με ουσίες.

Τα άτομα που βιώνουν τραύμα μπορεί να στραφούν σε ουσίες ως τρόπο ρύθμισης των δυσάρεστων διαθέσεων που προκαλούνται από τα συμπτώματα του τραύματος. Οι ουσίες μπορεί να παρέχουν άνεση και θετικά συναισθήματα. Ουσιαστικά, η χρήση ουσιών μπορεί να είναι μια μορφή αυτοθεραπείας μετά από ένα τραύμα ή μια σειρά από τραυματικά συμβάντα.

Μετά από τραύμα ή σειρά τραυματικών γεγονότων, η κοινωνική υποστήριξη και η άμεση παρέμβαση μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα και τη σοβαρότητα ενός ατόμου να αναπτύξει συμπτώματα τραύματος. Αυτές οι παρεμβάσεις μειώνουν επίσης τον κίνδυνο για θέματα χρήσης ουσιών, προσφέροντας στο άτομο ένα ασφαλές πλαίσιο για να εξερευνήσει τρόπους θεραπείας χωρίς να στρέφεται αναγκαστικά στην αυτοθεραπεία, η οποία μπορεί να γίνει επικίνδυνη.

Σημάδια χρήσης ουσιών που σχετίζονται με τραύμα

Τα προβλήματα εξάρτησης από ουσίες μπορεί να εκδηλωθούν με πολλούς τρόπους ανάλογα με το άτομο. Μερικοί από τους πιο συνηθισμένους είναι οι εξής:

*Η ουσία λαμβάνεται σε μεγαλύτερες ποσότητες ή για περισσότερο χρόνο από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί.

*Υπάρχουν επανειλημμένες ανεπιτυχείς προσπάθειες εξάλειψης, μείωσης ή ελέγχου της χρήσης της ουσίας.

*Ξοδεύεται σημαντικός χρόνος στην αναζήτηση της ουσίας, στη χρήση, καθώς και στην επαναφορά από τις επιπτώσεις της.

*Όταν δεν χρησιμοποιεί την ουσία, το άτομο αισθάνεται ανάγκη για χρήση.

*Η χρήση ουσιών προκαλεί λειτουργικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας εκπλήρωσης καθημερινών υποχρεώσεων.

*Η χρήση συνεχίζεται παρά τις αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν από τη χρήση ουσιών.

*Εγκατάλειψη κοινωνικών, επαγγελματικών ή ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων λόγω χρήσης ουσιών.

*Επικίνδυνη ή μη ασφαλής χρήση.

*Συνεχιζόμενη χρήση παρά τη γνώση των αρνητικών συνεπειών που προκύπτουν από τη χρήση της ουσίας.

*Αυξημένη ανοχή του οργανισμού, με ανάγκη περισσότερης ουσίας για το ίδιο αποτέλεσμα.

*Απόσυρση όταν δεν χρησιμοποιείται η ουσία.

Πώς να ζητήσετε βοήθεια

Αν δυσκολεύεστε με τη χρήση ουσιών και έχετε ιστορικό τραύματος, υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια. Πολλοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα επωφελούνται από την ψυχοθεραπεία και μπορούν να έχουν μια ελεύθερη ζωή. Μπορεί να είναι δύσκολο να ζητήσετε βοήθεια, αλλά να ξέρετε ότι αξίζετε υποστήριξη και φροντίδα.

Τόσο τα συμπτώματα του τραύματος όσο και η εξάρτηση είναι ζητήματα ψυχικής υγείας. Δεν είναι ενδεικτικά της αξίας σας ως άτομο. Ανεξάρτητα από τα συμπτώματά σας, είστε άξιοι βοήθειας.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς οι τροφές επηρεάζουν την περίοδο
ECDC: Πρώιμο κρούσμα λοίμωξης από ιό Δυτικού Νείλου στην Ισπανία - Τι γίνεται στην Ελλάδα
Γνωστοί γιατροί απροστάτευτοι απέναντι σε "φαντομάδες" του Διαδικτύου