Τα νεότερα δεδομένα στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα, παρουσιάζει με συνέντευξή του στο Iatronet ο αναπληρωτής διευθυντής της Γ' Παθολογικής Ογκολογικής Κλινικής του "Υγεία", Στέφανος Λαμπρόπουλος. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

Ποιες είναι οι νεότερες εξελίξεις στη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα;

Στο πρόσφατο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) που έγινε διαδικτυακά τον Ιούνιο, υπήρξαν πολλές ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις για την θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα.

Η μελέτη που παρουσιάστηκε στην ολομέλεια του συνεδρίου (plenary session) και συγκέντρωσε μεγάλο ενδιαφέρον ήταν η μελέτη ADAURA με χορήγηση του αναστολέα  EGFR osimertinib σε ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί για μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα σταδίου ΙΒ –ΙΙΙΑ. Οι ασθενείς είχαν όλοι μεταλλάξεις του EGFR και τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε osimertinib, είτε placebo για τρία χρόνια. Η επικουρική χημειοθεραπεία ήταν επιτρεπτή. Η μελέτη έδειξε εντυπωσιακή βελτίωση του διαστήματος χωρίς νόσο (DFS) σε όσους έλαβαν osimertinib, με αποτέλεσμα το σκέλος του placebo να κλείσει νωρίτερα. Τα αποτελέσματα ολικής επιβίωσης δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί αλλά το όφελος όσων έλαβαν το φάρμακο φαίνεται πολύ σημαντικό ήδη. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι από πλευράς ασφάλειας το φάρμακο δεν έδειξε κάποια μη αναμενόμενη τοξικότητα. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς στη μελέτη αυτή το φάρμακο χορηγήθηκε  προληπτικά και για μακρύ χρονικό διάστημα σε ασθενείς.

Η αναζήτηση στοχεύουσας θεραπείας επίσης έδειξε όφελος του παράγοντα campatinib σε πολύ καλά επιλεγμένους ασθενείς με οδηγό συγκεκριμένη μετάλλαξη στο γονίδιο c-met .

Για μια ακόμη φορά, νέες μελέτες ανέδειξαν τον ρόλο της ανοσοθεραπείας στον καρκίνο του πνεύμονα. Παράδειγμα η μελέτη συνδυασμού δύο ανοσοθεραπευτικών του ipilimumab μαζί με nivolumab σε συνδυασμό με δύο κύκλους χημειοθεραπείας (Check Mate 9LA) σε ασθενείς προχωρημένου σταδίου με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα, ανεξάρτητα της έκφρασης του βιοδείκτη PDL1. Συγκριτικά με ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία υπήρχε σημαντικό όφελος στην επιβίωση, αλλά 24% των ασθενών διέκοψε την θεραπεία λόγω τοξικότητας.

Περαιτέρω ανάλυση της μελέτης Impower 150 ανέδειξε τον πιθανό ρόλο του συνδυασμού ανοσοθεραπείας και αντι-αγγειογενετικής θεραπείας, atezolizumab και bevacizumab στην ελάττωση εμφάνισης και καθυστέρηση εξέλιξης εγκεφαλικών μεταστάσεων σε ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο πνέυμονα.

Καθώς όπως γνωρίζουμε πολλοί ασθενείς δεν ωφελούνται από την ανοσοθεραπεία, νέοι συνδυασμοί έδειξαν ενδιαφέροντα πρώτα καλά αποτελεσματα. Παράδειγμα  είναι ο συνδυασμός του atezolizumab μαζί με ένα αναστολέα του υποδοχέα TIGIT που σε μελέτη φάσεως ΙΙ έδειξε διπλασιασμό στο ποσοστό ανταπόκρισης και στο διάστημα χωρίς προόδο νόσου (PFS). Επίσης σε ασθενείς που είναι ήδη ανθεκτικοί σε ανοσοθεραπεία, ο συνδυασμός atezolizumab με το μικρό μόριο  cabozantinib φαίνεται να αυξάνει την ανταποκρίση και να βελτίωνει το διάστημα χωρίς εξέλιξη νόσου.

Όσον αφορά στη θεραπεία του μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονα προχωρημένου σταδίου η ανοσοθεραπεία φαίνεται να προσδίδει όφελος στην επιβίωση, καθώς μετά το ήδη γνωστό θετικό αποτέλεσμα του atezolizumab και η ανάλογη μελέτη με το durvalumab ανέδειξε επίσης όφελος στην επιβίωση.

Υπάρχει κάποια εξέλιξη για ασθενείς με ειδικές μορφές της νόσου, όπως ο ALK θετικός μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα;

Για τους ασθενείς με θετικό ALK  στο συνέδριο ASCO, ανακοινώθηκε η επικαιροποίηση της μελέτης ALEX  που συγκρίνει το alectinib με το crizotinib. Στην πενταετή παρακολούθηση το alectinib υπερτερεί στην ολική επιβίωση, με 62,5% των ασθενών στο σκέλος του alectinib σε σύγκριση με 45,5% των ασθενών που έλαβαν crizotinib.

Τι πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα κατά τη διάρκεια της πανδημίας του νέου κορωνοϊού.

Ο καρκίνος του πνεύμονα παραμένει δυστυχώς ο πλέον θανατηφόρος καρκίνος διεθνώς και στη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19 οι πάσχοντες από αυτόν τον τύπου καρκίνου πρέπει να ακολουθούν προσεχτικά τις οδηγίες που αφορούν στην αποφυγή μόλυνσης τους από τον ιό. Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, οι ασθενείς με καρκίνο πνεύμονα ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου λόγω συνυπάρχουσας χρόνιας πνευμονοπάθειας και ανασοκαταστολής, και θα πρέπει να είναι σε ανοιχτή επικοινωνία με τους θεράποντες γιατρούς τους στη δύσκολη αυτή περίοδο.

Υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες και από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Παθολογικής Ογκολογίας (ESMO) και από την Διεθνή Εταιρεία Αντιμετώπισης του Καρκίνου του Πνεύμονα (IASLC) και δεν θα πρέπει όσοι έχουν ενεργό και απειλητική για τη ζωή τους νόσο να διακόπτουν τις θεραπείες τους. Σε αντιδιαστολή, ασθενείς υπό παρακολούθηση μόνο, χωρίς θεραπεία, μπορούν να χρησιμοποιούν την τηλεϊατρική, ενώ σε ασθενείς υπό αγωγή συντήρησης, το όφελος και οι πιθανοί κίνδυνοι θα πρέπει να συζητούνται με το θεράποντα ιατρό ανάλογα με την τοπική έξαρση της επιδημίας.

Σε ασθενείς υπό αγωγή με αναστολείς  EGFR και ALK, συστήνεται να συνεχίζεται η από του στόματος θεραπεία τους.

Δημ.Κ.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Kρατά δυνάμεις και ποντάρει στα προϊόντα non-Covid η Pfizer
Γιατί πονά το σώμα μου
Ο θυμός αυξάνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο καρδιοπάθειας [μελέτη]