Αγγλικός όρος

hypertensive crisis

Ορισμός

Οποιαδήποτε έντονη αύξηση στην πίεση του αίματος (συνήθως με διαστολική πίεση μεγαλύτερη των 130 mmHg) με ή χωρίς βλάβη των εσωτερικών οργάνων ή άλλων δομών (π.χ., του εγκεφάλου, της καρδιάς, της αορτής, των νεφρών). Στα υπερτασικά υπερεπείγοντα περιστατικά, τα τελικά όργανα καταστρέφονται και συνήθως χορηγούνται ενδοφλέβια αντιυπερτασικά φάρμακα σε μια προσπάθεια να ελαττώσουν την πίεση του αίματος εντός μιας ώρας. Οι παράγοντες οι οποίοι χρησιμοποιούνται σε υπερτασικά υπερεπείγοντα περιλαμβάνουν το νιτροπρωσσικό νάτριο, τη νιτρογλυκερίνη, τη λαβεταλόλη και την εναλαπριλάτη.

Στα υπερτασικά επείγοντα, η πίεση του αίματος είναι υπερβολικώς αυξημένη, αλλά δεν υπάρχουν σημεία ή άμεση απειλή οργανικής βλάβης. Συνήθως, χορηγούνται από του στόματος βήτα αναστολείς, αναστολείς ακετυλοχολινεστεράσης ή κλονιδίνη, μόνα ή σε συνδυασμούς, προκειμένου να ελαττώσουν την πίεση σε 1 έως 2 ημέρες.

Κύριος όρος

crisis