Ιατρικό Λεξικό - Λήμματα από Ν

Βρέθηκαν 78 λήμματα

Νόσος Hodgkin

[Thomas Hodgkin, Βρετ. ιατρός, 1798-1866]. Ένα κακόηθες λέμφωμα του οποίου το παθολογοανατομικό χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το κύτταρο Reed- Sternberg, ένα γιγάντιο πολυπύρηνο κύτταρο, συνήθως έν...

Νόσος Kawasaki

[Tomsaku Kawasaki, σύγχρονος Ιάπωνας παιδίατρος]. Οξεία εμπύρετη νόσος των παιδιών, η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα οξέα (πυρετό, εξανθήματα, λεμφαδενοπάθεια και ευερεθιστότητα) και χρόνια...

Νόσος Lesch-Nyhan

[Μ. Lesch, γεννηθ. 1939, William Leo Nyhan, γεννηθ. 1926, Αμερικανοί παιδίατροι]. Μια κληρονομήσιμη μεταβολική νόσος που επηρεάζει μόνο άρρενες, στους οποίους εμφανίζεται νοητική καθυστέρηση, ε...

Νόσος Letterer-Siwe

[Erich Letterer, Γερμανός ιατρός, γεννηθ. 1895· S. August Siwe, Γερμανός γιατρός, 1897-1966]. Το πιο κοινό από τρία ιστιοκυτταρικά σύνδρομα, που είναι γνωστά από κοινού ως ιστιοκυττάρωση των κυττάρων ...

Νόσος Lyme

Μια πολυσυστηματική διαταραχή η οποία προκαλείται από τη σπειροχαίτη Borrelia burgdorferi, η οποία είναι η πιο κοινή νόσος στις ΗΠΑ που μεταδίδεται μέσω κροτώνων. Η νόσος είναι ενδημική στη Νέα ...

Νόσος Meniere

[Prosper Meniere, Γάλλος ιατρός, 1799-1862]. Ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα επεισόδια απώλειας της ακοής, εμβοών, ιλίγγου και αισθήματος πληρότητας του ωτός, που οδηγεί ...

Νόσος Raynaud

[Maurice Raynaud, Γάλλος ιατρός 1834-1881]. Μια πρωτογενής αγγειοσυσπαστική νόσος των μικρών αρτηριών και αρτηριολίων. Η αιτία είναι άγνωστη. Υπάρχει μια υπερβολική αντίδραση σε αγγειοκινητικού...

Νόσος Refsum

[Sigvald Bernhard Refsum, Νορβηγός ιατρός, γεννηθ. 1907]. Μια αυτoσωμική υπολειπόμενη νόσος που προκαλείται από την ανικανότητα μεταβολισμού του φυτανικού οξέος. Κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνο...

Νόσος Tay-Sachs

[Warren Tay, Βρετανός ιατρός, 1843-1927, Bernard Sachs, Αμερικανός νευρολόγος, 1858-1944]. Η πιο σοβαρή (και πιο συχνή) από τις ασθένειες αποθήκευσης λιπιδίων, η ασθένεια Tay-Sachs χαρακτηρίζεται από ...

Νόσος von Willebrand

[Erik Adolph von Willebrand, Φινλανδός ιατρός. 1870-1949]. Συγγενής διαταραχή της πήξης που οφείλεται είτε σε διαταραχή της παραγωγής, είτε σε ανεπάρκεια της πρωτεΐνης που υποβοηθά τη συγκόλληση των α...

Νόσος της αιμοσφαιρίνης C

Μια γενετική παραλλαγή του μορίου της αιμοσφαιρίνης που προκαλεί χρόνια αιμολυτική αναιμία με σπληνομεγαλία, αρθραλγίες κα κοιλιακό άλγος....

Νόσος της αιμοσφαιρίνης H

Μια γενετική παραλλαγή της αιμοσφαιρίνης που προκαλεί χρόνια αιμολυτική αναιμία, η οποία χαρακτηρίζεται από υπόχρωμα ερυθροκύτταρα με κυτταρικά έγκλειστα. Κάποιες φορές ονομάζεται διάμεση θαλασσαιμ...

Δείτε τα λήμματα αλφαβητικά
Συνεργασία Mendor Editions & Taber's Ιατρικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό